μοιραζόμαστε την αγάπη για τα βιβλία και τη γνώση!
Στοργικό σαν σκιουράκι, πιστό σαν κοράκι, συμπονετικό σαν δασοποντικός, θλιμμένο σαν ελαφίνα – μπορούν τα ζώα να έχουν τέτοια συναισθήματα; Μήπως μια τόσο πολύπλευρη συναισθηματική ζωή δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο του ανθρώπου; Περισσότερα
Η Μαίριλυν Γιάλομ αναζητώντας τις πηγές της ιδιαίτερης σχέσης της Γαλλίας με τον έρωτα, αναδιφεί τη λογοτεχνία και την ιστορία της χώρας. Εδώ και εκατοντάδες χρόνια οι Γάλλοι παρουσιάζονται ως πρωτοπόροι στην τέχνη του έρωτα, μέσα από τη λογοτεχνία, τη ζωγραφική, τα τραγούδια, το θέατρο και τον κινηματογράφο τους. Ξεκινώντας από τον αυλικό έρωτα και τους αρχετυπικούς εραστές Αβελάρδο και Ελοΐζα κατά τον Μεσαίωνα, η Μαίριλυν Γιάλομ αποδεικνύει πως η γαλλική ιδέα του έρωτα εξελίχθηκε ιστορικά και μεταμορφώθηκε μέσα στους αιώνες, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη τα ιδιαίτερα στοιχεία που καθιστούν το ειδύλλιο στη Γαλλία διαφορετικό από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Η Φαίδρα, η φανταστική ηρωίδα του Ρακίνα, ο κυνικός έρωτας στον Μολιέρο, οι ερωτικές επιστολές της Ζυλί ντε Λεσπινάς, η προσωπικότητα και τα γραπτά της Ζωρζ Σαντ, το ερωτικό πάθος της με τον Αλφρέντ ντε Μυσσέ, η Μαντάμ Μποβαρύ και η Αισθηματική αγωγή, ο Συρανό ντε Μπερζεράκ, ο Προυστ, ο Αντρέ Ζιντ, η Κολετ αλλά και ο έρωτας των υπαρξιστών Σιμόν ντε Μπωβουάρ και Ζαν-Πωλ Σάρτρ και το πάθος και ο πόθος στον γαλλικό κινηματογράφο, με παράδειγμα το Ένας άντρας και μια γυναίκα του Κλωντ Λελούς (που μια εικόνα του κοσμεί το εξώφυλλο), ενσαρκώνουν τις διαφορετικές εκφάνσεις της ρομαντικής αβρότητας, του πάθους στα χρόνια της Επανάστασης, του λιμπερτινισμού, του έρωτα μεταξύ ανδρών και μεταξύ γυναικών, του υπαρξισμού και της ερωτοληψίας, καθώς και του πόθου τον 21ο αιώνα.
Ακόμη κι όταν η Γιάλομ ελαφραίνει την ατμόσφαιρα με παρεκβάσεις που αποκαλύπτουν τη δική της σκωπτική θεώρηση του κόσμου, αυτή η εκπληκτικά γραμμένη και εξαιρετικά καθηλωτική της μελέτη αναλυτικής πολιτισμικής ιστορίας αποτελεί ακαδημαϊκή κατηγορία από μόνη της. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Ο Πλούτος των Εθνών είναι ένα έργο μεγάλης θεωρητικής σημασίας όχι μόνο για τους οικονομολόγους, αλλά και για όλους τους άλλους κοινωνικούς επιστήμονες, και ιδιαίτερα για τους ιστορικούς. Αυτοί οι τελευταίοι θα μπορέσουν ίσως να διδαχθούν από τον Smith ότι η σχέση κεφαλαίου-εργασίας, δηλαδή ο καπιταλισμός, είχε παγιωθεί ως ένα δυναμικά αναπτυσσόμενο κοινωνικό σύστημα ήδη στα μέσα του 18ου αιώνα, δηλαδή πριν από τη βιομηχανική επανάσταση. Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει τα δύο πρώτα από τα συνολικά πέντε βιβλία του Πλούτου των Εθνών, τα οποία και περιέχουν το σύνολο των θεωρητικών αναλύσεων του Smith. Περισσότερα
Κανείς δεν έχει συμβάλει περισσότερο στην κατανόηση της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους από τον Κάρολο Δαρβίνο, του οποίου η θεωρία της εξέλιξης ανέτρεψε τα δεδομένα της Βικτωριανής εποχής, μετέβαλε ολοκληρωτικά τις αντιλήψεις μας για τη ζωή πάνω στη Γη και εξακολουθεί να δέχεται επίθεση σήμερα από τους οπαδούς όλων των θρησκειών.Περισσότερα
Ο Πικιώνης κατά καιρούς επιστρέφει, πιο πολύ με τον λόγο του, στη συνέχεια με τα σκίτσα του, τέλος με τις κατά καιρούς φωτογραφίσεις των διαδρομών προς την Ακρόπολη […] επειδή η αναζήτηση αυθεντικών φωνών, εξαίρετων σχεδίων και συγκροτημένων χώρων αποτελεί ζητούμενο όχι μόνο εντός, αλλά και εκτός των συνόρων μας. Στον Δημήτρη Πικιώνη μπορούμε να πούμε πως το μοντέρνο λειτούργησε ως τρόπος σκέψης και γραφής, ως μονόδρομος ικανός, που οργανώνει τις σχέσεις μας με τον κόσμο. Περισσότερα
Τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα έχουν πάνω από 50% πιθανότητα να φτάσουν την ηλικία των 105 χρόνων. Το προσδόκιμο επιβίωσης αυξάνεται παντού, κι αυτό συνεπάγεται ραγδαίες αλλαγές στη ζωή μας και στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι κοινωνίες, οι οικονομίες και οι επιχειρήσεις.
Τι πρέπει να κάνουμε; Ο Γρίφος των 100 Χρόνων εξηγεί πώς το μοντέλο της ζωής των τριών φάσεων (εκπαίδευση, καριέρα, συνταξιοδότηση) φτάνει στο τέλος του. Η αντικατάστασή του από μια πιο ευέλικτη και πλούσια ζωή θα είναι αναπόφευκτη.Περισσότερα
Ας φανταστούμε μια μέρα σ’ έναν κόσμο δίχως καθόλου αριθμούς. Ή, έστω, την αρχή μιας κοινής μέρας: δεν θα ‘χαμε ρολόι, ξυπνητήρι, ραδιόφωνο και τηλεόραση, ούτε σκορ στους ποδοσφαιρικούς αγώνες, μετεωρολογικά δελτία, πορτοφόλια ή τραπεζικούς λογαριασμούς. Τι να τα κάναμε, άλλωστε, στο ετοιμόρροπο καλύβι μας; Γιατί, βέβαια, χωρίς στοιχειώδεις αριθμητικούς υπολογισμούς, δεν θα ‘χαμε ούτε σύγχρονες κατοικίες… Όμως πώς εξοικειωθήκαμε με τούτες τις αφηρημένες επινοήσεις των προγόνων μας ώστε να αναπτύξουμε τέτοια εξάρτηση απ’ αυτές; Το 1202, ο 32χρονος Λεονάρντο από την Πίζα, γνωστός και ως Φιμπονάτσι, ολοκλήρωσε το Liber abacci, ένα από τα πιο σημαντικά βιβλία όλων των εποχών, το οποίο εισήγαγε τους ινδοαραβικούς αριθμούς και το ινδοαραβικό αριθμητικό σύστημα στην Ευρώπη. Περισσότερα