Ο Πικιώνης κατά καιρούς επιστρέφει, πιο πολύ με τον λόγο του, στη συνέχεια με τα σκίτσα του, τέλος με τις κατά καιρούς φωτογραφίσεις των διαδρομών προς την Ακρόπολη […] επειδή η αναζήτηση αυθεντικών φωνών, εξαίρετων σχεδίων και συγκροτημένων χώρων αποτελεί ζητούμενο όχι μόνο εντός, αλλά και εκτός των συνόρων μας. Στον Δημήτρη Πικιώνη μπορούμε να πούμε πως το μοντέρνο λειτούργησε ως τρόπος σκέψης και γραφής, ως μονόδρομος ικανός, που οργανώνει τις σχέσεις μας με τον κόσμο. Περισσότερα
Τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα έχουν πάνω από 50% πιθανότητα να φτάσουν την ηλικία των 105 χρόνων. Το προσδόκιμο επιβίωσης αυξάνεται παντού, κι αυτό συνεπάγεται ραγδαίες αλλαγές στη ζωή μας και στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι κοινωνίες, οι οικονομίες και οι επιχειρήσεις.
Τι πρέπει να κάνουμε; Ο Γρίφος των 100 Χρόνων εξηγεί πώς το μοντέλο της ζωής των τριών φάσεων (εκπαίδευση, καριέρα, συνταξιοδότηση) φτάνει στο τέλος του. Η αντικατάστασή του από μια πιο ευέλικτη και πλούσια ζωή θα είναι αναπόφευκτη.Περισσότερα
Η Τζούντιθ Μπάτλερ φωτίζει τη δυναμική της δημόσιας συνάθροισης κάτω από τις κυρίαρχες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες, αναλύοντας τι σηματοδοτεί και πώς. Προσεγγίζοντας τις συναθροίσεις ως πολλαπλές μορφές συλλογικής δράσης, η Μπάτλερ επεκτείνει τη θεωρία της για την επιτελεστικότητα για να υποστηρίξει ότι η επισφάλεια -η καταστροφή των προϋποθέσεων της επιβίωσης- υπήρξε κινητήρια δύναμη και θεματική των σημερινών έντονα ορατών διαμαρτυριών. Η Μπάτλερ διευρύνει τη θεωρία της επιτελεστικότητας πέρα από τις ομιλιακές πράξεις για να συμπεριλάβει τις ομαδικές ενέργειες σωμάτων. Οι συναθροίσεις σωμάτων έχουν μια εκφραστική διάσταση που δεν μπορεί να αναχθεί στο λόγο, γιατί το ίδιο το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι συγκεντρώνονται «λέει» κάτι χωρίς να στηρίζεται πάντα στην ομιλία. Με βάση την άποψη της Χάνα Άρεντ για τη δράση, αναθεωρώντας ωστόσο τους ισχυρισμούς της για το ρόλο του σώματος στην πολιτική, η Μπάτλερ υποστηρίζει ότι οι ενσώματοι τρόποι συνεύρεσης, μεταξύ των οποίων και μορφές αλληλεγγύης από απόσταση, φανερώνουν μια νέα αντίληψη για το -θεμελιώδη για την πολιτική- δημόσιο χώρο της εμφάνισης.Περισσότερα
Ας φανταστούμε μια μέρα σ’ έναν κόσμο δίχως καθόλου αριθμούς. Ή, έστω, την αρχή μιας κοινής μέρας: δεν θα ‘χαμε ρολόι, ξυπνητήρι, ραδιόφωνο και τηλεόραση, ούτε σκορ στους ποδοσφαιρικούς αγώνες, μετεωρολογικά δελτία, πορτοφόλια ή τραπεζικούς λογαριασμούς. Τι να τα κάναμε, άλλωστε, στο ετοιμόρροπο καλύβι μας; Γιατί, βέβαια, χωρίς στοιχειώδεις αριθμητικούς υπολογισμούς, δεν θα ‘χαμε ούτε σύγχρονες κατοικίες… Όμως πώς εξοικειωθήκαμε με τούτες τις αφηρημένες επινοήσεις των προγόνων μας ώστε να αναπτύξουμε τέτοια εξάρτηση απ’ αυτές; Το 1202, ο 32χρονος Λεονάρντο από την Πίζα, γνωστός και ως Φιμπονάτσι, ολοκλήρωσε το Liber abacci, ένα από τα πιο σημαντικά βιβλία όλων των εποχών, το οποίο εισήγαγε τους ινδοαραβικούς αριθμούς και το ινδοαραβικό αριθμητικό σύστημα στην Ευρώπη. Περισσότερα
Ο κόσμος σήμερα, ό,τι κι αν λέμε, είναι καλύτερος από παλιότερα. Οι άνθρωποι είναι υγιέστεροι, πλουσιότεροι και ζουν περισσότερο. Παρ’ όλα αυτά, η «απόδραση» πολλών ανθρώπων από την ένδεια άφησε πίσω της διευρυνόμενες ανισότητες ανάμεσα στους ανθρώπους και στα έθνη. Περισσότερα
Τι προκαλεί τη φτώχεια; Είναι οι οικονομικές κρίσεις αναπόφευκτες στον καπιταλισμό; Η παρέμβαση της κυβέρνησης στην οικονομία είναι ευλογία ή κατάρα; Οι απαντήσεις σε ερωτήσεις σαν αυτές μας ενδιαφέρουν όλους, εντούτοις το ανοίκειο γλωσσικό ιδίωμα της οικονομικής επιστήμης τρομάζει τους περισσότερους ανθρώπους. Περισσότερα
Οι μύθοι του Αισώπου θα μείνουν για πάντα στην ελληνική και παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά, γιατί με παραστατικό και αποτελεσματικό τρόπο κατάφεραν να είναι εξαιρετικά διδακτικοί και ιδιαίτερα προσφιλείς στους ανθρώπους. Στη σημερινή Ελλάδα, οι Σύγχρονοι Ελληνικοί Μύθοι, καμουφλαρισμένοι κάτω από έναν μανδύα αληθοφάνειας, είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς. Οι μύθοι αυτοί είναι πολλοί και άπτονται ποικίλων θεμάτων που αγγίζουν τον έλληνα πολίτη στην καθημερινότητά του. Περισσότερα
