Αρχείο

Ο λογοτεχνικός περίπατος στον κήπο των συναισθημάτων και των συγκινήσεων έρχονται να κλονίσουν τον άνθρωπο του σήμερα, ακόμα και αν ο Zweig (Τσβάιχ) μιλάει για τον άνθρωπο του χθες. Είναι ανατριχιαστικά ευφυής ο τρόπος που χτυπάει το κουδούνι της ευαισθησίας μας σε μία ιστορία καθαρά μυθοπλαστική αλλά εμφανέστατα αληθοφανή. Εξάλλου, η αγάπη και ο πόνος είναι επικίνδυνα νοήματα και αν δεν βουτήξει κάποιος σε αυτά, τότε δεν έχει ζήσει.Περισσότερα

Πριν από τρία χρόνια κυκλοφόρησε μια ταινία που αφορούσε στη ζωή του περίφημου Ιρλανδού πρίγκιπα που τόσο άδικα διασύρθηκε στην εποχή του, του οποίου το έργο δεν εκτιμήθηκε όσο έπρεπε, του οποίου η λογοτεχνική αξία καταβαραθρώθηκε υπό την σκέπη των ομοφυλοφιλικών του τάσεων. Αυτός ο κορυφαίος παραμυθάς που έγραψε ενήλικες ιστορίες με την ψυχή ενός παιδιού βρήκε καταφύγιο στην Γαλλία για να μπορέσει να ζήσει μακριά από συκοφαντίες και χυδαιολογίες. Αυτή η ταινία με τίτλο The prince είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να ξαναγνωρίσουμε αυτόν τον μεγαλειώδη δημιουργό που ναι μεν είχε πάθη και έκανε λάθη παρασυρμένος από αυτά, όπως όλοι οι άνθρωποι εξάλλου, αλλά το έργο του είναι εξέχον και ο ίδιος ανήκει στους επιφανέστερους συγγραφείς όλων των εποχών.Περισσότερα

“Αχ, σπούδασα φιλοσοφία/ιατρική και νομική/και δυστυχώς θεολογία/με επιμέλεια μοναδική./Και να ‘μαι τώρα, παρά το ζήλο, μωρός, της οξιάς το ξύλο”. Αυτά είναι τα πρώτα λόγια του Φάουστ από την πρώτη πράξη του οικουμενικού και διαχρονικού αυτού έργου, ενός έργου που συνεχίζει την παράδοση που άνοιξε ο Όμηρος, ύστερα ο Βοκάκιος και κατόπιν ο Δάντης με την Θεία Κωμωδία του. Και αυτό γιατί δεν πρόκειται για ένα απλό έργο, εδώ ο αναγνώστης εισέρχεται σε ένα μεγαλειώδες σύγγραμμα που εμπεριέχει και εγκιβωτίζει έννοιες και σκέψεις που απασχόλησαν την δυτική σκέψη από τον Μεσαίωνα μέχρι και τους νεότερους χρόνους και σαφώς μέχρι σήμερα. Ο Γκαίτε κεφαλαιοποιεί όσα διάβασε και μελέτησε εις βάθος, όπως έλεγε και ο Νίτσε για τον Φλωμπέρ δηλαδή, ο τελευταίος διάβασε 2000 βιβλία πριν καταλήξει να συγκεντρώσει τα συμπεράσματα των αναγνώσεών του στα γραπτά του και στα μυθιστορήματά του.Περισσότερα

Αναδρομή στον χρόνο, ταξίδι στις αναμνήσεις του 20ου αιώνα μέσα από τη ζωή της γιαγιάς που παίρνει σάρκα και οστά χάρη στο ημερολόγιο της, εκεί όπου καταγράφει όσα συνέβησαν σε αυτόν τον άστατο πλην όμως τόσο γεμάτο αιώνα. Όλη η ιστορία της οικογένειας Ποιμενάκη σε παράλληλη αφήγηση και τροχιά, το μωσαϊκό των αναμνήσεων ξεδιπλώνεται και τα συναισθήματα χτυπάνε κόκκινο γιατί η ζωή στην ύπαιθρο δεν είναι εύκολη και ο ελληνικός κόσμος της εποχής περνάει δια πυρός και σιδήρου. Η Τρουλλινού, μέσα από το ημερολόγιο αυτό, φτάνει στο σήμερα και με τα γεγονότα που σημάδεψαν τόσο το πριν όσο και τα τελευταία χρόνια προσφέρει στον αναγνώστη όλο το φάσμα των εξελίξεων ενώ ξετυλίγει και το κουβάρι των όσων συνέβαιναν παράλληλα σε μία Ευρώπη που ταλανιζόταν από τις συνέπειες του ηφαιστείου στην Ισλανδία αλλά και το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.Περισσότερα

Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα τραγούδι, μέρους ενός δίσκου σε ποίηση του Αργύρη Χιόνη, με τίτλο Γοητευμένοι από τον βυθό, την μουσική έγραψε ο έτερος Χ – Χάρης Κατσιμίχας και ερμήνευσε μοναδικά ο άλλος Χ – Χρήστος Θηβαίος, μία όμορφη εξίσωση των 3Χ που δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Και το αναφέρω γιατί όποιος διαβάζει τόσο την ποίηση, όσο και τα πεζά του Αργύρη Χιόνη, βρίσκει από κάτω ένα χαλί μουσικό, μία μουσικότητα που αναδύεται από την γλώσσα και την γραφή του και για αυτό το έργο του Χιόνη είναι ιδανικό προς μελοποίηση. Τα κείμενα που παρουσιάζονται σε αυτήν την έκδοση έχουν μία νοσταλγική ματιά, κάνουν την απαραίτητη αναδρομή στο παρελθόν και παρουσιάζουν σε όλο της το μεγαλείο την πολυσυλλεκτικότητα του έργου του Χιόνη.Περισσότερα