Δημοσιεύτηκε στισ

Laurent Binet, HHhH, Εκδόσεις Κέδρος

Μια “παρέα” αρρωστημένων μυαλών με επίκεντρο και ιθύνοντα νου τον Χίτλερ αποφασίζουν να εγκαταστήσουν ήδη από τη δεκαετία του ’30 μία “φιλοσοφία” εξόντωσης και εξολόθρευσης απλών ανθρώπων, αθώων ανθρώπων, αφού πρώτα έχουν καταλάβει την εξουσία. Μέσα σε αυτήν ομάδα βρίσκουμε και τον πρωταγωνιστή που τοποθετεί ο συγγραφέας στην ιστορία αυτή, τον γνωστό Χίμλερ, πρωτοπαλίκαρο της θλιβερής πολιτικής του Χίτλερ που μόνο σκοπό είχε την εξολόθρευση κυρίως του εβραϊκού στοιχείου και την ανόρθωση της λεγόμενης Άριας φυλής, έτσι όπως εκείνος και η συμμορία του είχαν θεωρήσει πως ανήκαν. Στο βιβλίο αυτό ξεδιπλώνεται η ανέλιξη του Χίμλερ στην πρωτοκαθεδρία του ναζιστικού κόμματος και την εξέλιξή του ως έναν εκ των κύριων αυτουργών αυτό που ονομάζουμε βαρβαρότητα και βασανισμός.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Αργυρώ Μαντόγλου, Τρικυμίες παθών, Εκδόσεις Κλειδάριθμος

“Ο πλούτος χωρίς παιδείαν και αρετήν τόσον είναι μακράν από το να στολίζη τον έχοντα, ώστε και κάμνει φανερωτέραν αυτού τη γυμνότητα” έγραψε κάποτε ο Αδαμάντιος Κοραής. Αυτή η σπουδαία πεφωτισμένη προσωπικότητα στην οποία οφείλουμε την ύπαρξή μας ως έθνος είναι ένας από τους εμβληματικούς και βασικούς πρωτεργάτες της Ελληνικής επανάστασης γιατί η επανάσταση υπήρξε πρώτα από όλα έργο ανόρθωσης της παιδείας του έθνους, έργο διάδοσης της γνώσης σε έναν λαό που είχε δυσκολία πρόσβασης στην μόρφωση και την οποία είχε τόσο ανάγκη. Ο Κοραής, γέννημα θρέμμα του Γαλλικού Διαφωτισμού και των αρχών που αυτό το κίνημα πρέσβευε, έγινε ο σπορέας που καλλιέργησε την χέρσα πνευματική γη και την μετέτρεψε σε ένα γόνιμο πεδίο ώστε να ξυπνήσει ο υπόδουλος Ελληνικός λαός.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Elena Perekrestov, Αλεξάντερ Σμόρελ, Εκδόσεις Πορφύρα

Το όνομά του έχει γραφτεί πια από την ιστορία με μεγάλα γράμματα και είναι δυστυχώς συνυφασμένο με μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ευρωπαϊκής ιστορίας. Ο λόγος για τον Αλεξάντερ Σμόρελ, τον νέο που υπερασπιζόμενος την έννοια της δημοκρατίας και της ελευθερίας αντιστάθηκε στο ναζιστικό μόρφωμα και πλήρωσε με την ίδια του τη ζωή αυτόν τον αγώνα του από την αρχή μέχρι και το τέλος, δηλαδή την εκτέλεσή του. Μέλος του Λευκού Ρόδου, της ομάδας κάποιων νέων που αποφάσισαν να θυσιαστούν για το καλό της δημοκρατικής Γερμανίας, της ορθότητας και της λογικής, ο Αλεξάντερ Σμόρελ υπήρξε ένας γενναίος και θαρραλέος μαχητής, ένας πνευματικός άνθρωπος που είχε ως ίνδαλμά του τον Χριστό και ως φιλοσοφία του την γαλήνη που του προσέφερε η Ορθόδοξη πίστη του και σε αυτήν έμεινε αφοσιωμένος ως το τέλος των ημερών του.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Gilles Deleuze, Φράνσις Μπέικον. Η λογική της αίσθησης, Εκδόσεις Πλέθρον

Ο σπουδαίος φιλόσοφος Ντελέζ γράφει ένα ξεχωριστό δοκίμιο για τον σπουδαίο ζωγράφο Φράνσις Μπέικον, μιλάει αποκλειστικά για τον ζωγράφο και για το έργο του με μία προσέγγιση πολύ στοχαστική, θέτοντας ερωτήματα και απορίες στις οποίες προσπαθεί να απαντήσει. Η κατάθεσή του αυτή που είναι έργο ζωής μιας και δεν μας έχει συνηθίσει να ασχολείται με θέματα τέχνης και μας παρακινεί να περιπλανηθούμε στα μονοπάτια μιας περιπέτειας, της «Μπεικονιάδας» από την οποία μόνο κερδισμένοι βγαίνουμε σαν ανακαλύπτουμε εκτός από όλες τις άλλες ιδιότητές του και αυτήν του φιλοσόφου Φράνσις Μπέικον. Κάθε δημιουργός που βάζει ένα λιθαράκι στο κτίσμα της γνώσης για την ανθρώπινη υπόσταση είναι αντικείμενο ευγνωμοσύνης από όλους εμάς που θα μας περιπλέξει, με την καλή πάντα έννοια, στα δίχτυα της διανόησής του: να αναλογιστούμε τα πεπραγμένα του και τα λόγια του.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Κώστας Ακρίβος, Πότε διάβολος, πότε άγγελος, Εκδόσεις Μεταίχμιο

Που πας παλικάρι πομπές ξεκινούνε
κι οι σκλάβες σου ουρλιάζουν στο βωμό
ουρλιάζουν τα πλήθη καμπάνες ηχούνε
κι ο ύμνος σου τραντάζει το ναό

Ποιος στ’ αλήθεια είμαι εγώ και που πάω
με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό
οι προβολείς με στραβώνουν και πάω
και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ

Αυτή είναι μία από τις στροφές του τραγουδιού “Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη” του μοναδικού Διονύση Σαββόπουλου, ένα τραγούδι ύμνος στον ήρωα της Επανάστασης στον οποίο είναι αφιερωμένο το νέο βιβλίο του Κώστα Ακρίβου. Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

William Golding, Ο άρχοντας των μυγών, Εκδόσεις Διόπτρα

Ένα από τα πιο διαχρονικά μυθιστορήματα αγγλικής λογοτεχνίας, ένα βιβλίο σημείο αναφοράς για μικρούς και μεγάλους, ένα βιβλίο σημερινό, επίκαιρο, καθόλου φανταστικό αλλά πολύ πραγματικό. Πόσο όμως συγκλονιστικό και πόσο σκληρό είναι να ζει κανείς σε μία κοινωνία που οι κανόνες και οι νόμοι κλίνουν προς το χάος και την πλήρη αναρχία; Πόσο άπληστο, κακεντρεχές και αχάριστο ζώον είναι ο άνθρωπος και πως γίνεται μόνον σε αυτόν να οφείλονται όλα τα κακώς κείμενα αυτού του κόσμου; Αυτό που ο συγγραφέας κατορθώνει είναι να μας θυμίζει την απίστευτη και αδιάκοπη ροπή προς την βαναυσότητα ενώ βυθίζεται η καλοσύνη και η αγαθότητα.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Thomas Cantaloube, Ρέκβιεμ για μια δημοκρατία, Εκδόσεις Πόλις

Η πολιτική κατάσταση στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και στη δεκαετία του ’60 υπήρξε ιδιαίτερα τεταμένη μεταξύ Γαλλίας και Αλγερίας, η κυριαρχία της Γαλλίας και η παρουσία της στα εδάφη της Αλγερίας και γενικότερα της Βόρειας Αφρικής έχει βαθύ ιστορικό από τον καιρό του Ναπολέοντα. Στρατιώτες των χωρών αυτών επιστρατεύθηκαν στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο για να βοηθήσουν τη Γαλλία να αντιμετωπίσει τη ναζιστική απειλή και η συμμετοχή Αλγερινών στρατιωτών υπήρξε δυναμική. Η Γαλλία ωστόσο, με τις πολιτικές της ως χώρα αποικιοκρατική, δημιούργησε μια απέχθεια στους πληθυσμούς της Αλγερίας γιατί υπήρχαν ακρότητες και καταπιεστικές συμπεριφορές που πλήγωσαν τη σχέση. Ο Κανταλούμπ σε αυτό το εξαιρετικό μυθιστόρημα ξεδιπλώνει το κουβάρι των γεγονότων, πραγματεύεται τη δολοφονία ενός δικηγόρου και της οικογένειάς του που αποτελεί απόρροια αυτής της έντασης που έχει δημιουργηθεί.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Sebastien Spitzer, Ο πυρετός, Εκδόσεις του Εικοστού πρώτου

Ο γαλλικός κινηματογράφος χρόνια τώρα είναι περίφημος για την κοινωνική ή δραματική κωμωδία, δηλαδή την προσέγγιση ενός κοινωνικού προβλήματος  που ενέχει στην αφήγηση και τους διαλόγους κωμικά στοιχεία, τα οποία όμως αφήνουν μία γλυκόπικρη γεύση. Ο Σπίτζερ δεν είναι κινηματογραφιστής, ούτε σκηνοθέτης, θα μπορούσε να είναι σίγουρα σεναριογράφος. Εδώ δεν αφηγείται μία ιστορία με κωμικά στοιχεία, η αφήγησή του όμως βρίσκεται στον πυρήνα της γαλλικής προσέγγισης ενός κοινωνικού θέματος, είναι ακριβώς η ίδια φιλοσοφία που συναντά κανείς και στον γαλλικό κινηματογράφο. Αυτή η κοινωνική πτυχή που μετατρέπει την πραγματικότητα σε μυθοπλασία, εδώ βρίσκει τον δημιουργό της, έναν πρώην δημοσιογράφο που αφηγείται ιστορίες δομημένες και τόσο εμπνευσμένες. Τότε η μυθοπλασία μάς προσφέρεται για ανάλυση και μέσα από αυτήν αναδύονται σκέψεις και προσεγγίσεις άξιες προς παράθεση.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Κία Βάλαντ, Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι και οι γυναίκες, Εκδόσεις Νήσος

Δίχως άλλο οι γυναίκες του Λεονάρντο αποτελούν ένα πολύ σημαντικό και κομβικό μέρος του πλούσιου έργου του. Ο ακαδημαϊκός κανόνας στα χέρια του Λεονάρντο αλλάζει και εννοώ πως ο Λεονάρντο φέρνει τις γυναίκες στο προσκήνιο, εκεί δηλαδή που όφειλαν να βρίσκονται ως σύντροφοι και σύζυγοι, ως αδερφές, ως μητέρες και ως όντα ισότιμα με τον άνδρα, κάτι φυσικά που για την εποχή αποτελούσε σκανδαλώδη σκέψη. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως η μόνη ζωγράφος που τόλμησε να πάει ενάντια στο ρεύμα της εποχής υπήρξε η Αρτεμισία Τζεντιλέσκι με το απαράμιλλο θάρρος και την γενναιότητα που την διέκριναν. Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι λοιπόν, αυτός ο πολυμήχανος σύγχρονος Οδυσσέας της Αναγέννησης, υπηρέτησε την γυναίκα δια της τέχνης του μιας και ο ίδιος είχε μέσα του ένα μικρόβιο θηλυκής σχεδόν ευαισθησίας, αγαπούσε τις γυναίκες και είχε εντελώς άλλη αντίληψη από τους σύγχρονούς του.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Εμίλ Ζολά, Νανά, Εκδόσεις Αγγελάκη

Η Νανά του Ζολά είναι ένα πολυδιάστατο μυθιστόρημα που έχει όλα τα στοιχεία της ζωής που εκτυλίσσεται στο πολύβουο Παρίσι της εποχής, δηλαδή είναι απόλυτα ταυτισμένο με την κοινωνία του τότε μέρος της οποίας αποτελεί η Νανά. Ο Εμίλ Ζολά εκδίδει την Νανά το 1880 εν μέσω φόβων για έναν γαλλοπρωσικό πόλεμο που βρίσκεται προ των πυλών αλλά και αναταραχών για μία γαλλική κοινωνία σε έκρυθμη κατάσταση παρά την φαινομενική της ηρεμία. Μία κοινωνία η οποία άλλωστε δείχνει να ζυμώνεται και να πλάθεται μέσα από τα γεγονότα που όλο τρέχουν. Την ίδια περίοδο το γαλλικό κίνημα του ιμπρεσιονισμού έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη και έχει προκαλέσει σκάνδαλο, ακριβώς όπως και η Νανά με τους ζωγράφους να βγαίνουν έξω από τα εργαστήριά τους για να απαθανατίσουν στιγμές των ανθρώπων σε καθημερινές και απλές δραστηριότητές τους, τα λεγόμενα instantané. Δεν μπορεί κανείς να λησμονήσει εξάλλου τη φιλία του συγγραφέα με μεγάλους ζωγράφους της εποχής όπως τον Μανέ ή τον Τουλούζ Λωτρέκ, από τους οποίους θα αντλήσει και πολλά στοιχεία και θα συζητήσει πρόσωπα και πράγματα.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Γκιζέλα Πέρλετ, Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια

Με μία βόλτα στα περίφημα στενά σοκάκια της Κοπεγχάγης ο επισκέπτης ίσως έρθει σε επαφή με την μορφή του Άντερσεν που όσα χρόνια και αν περάσουν είναι εκεί παρούσα, σαν αερικό που συναντά τους επισκέπτες της πόλης και τους προσκαλεί να μοιραστούν τις ιστορίες του. Το σπίτι του εξάλλου στο κέντρο της πόλης είναι επισκέψιμο, μάλιστα μπορεί κανείς να συναντήσει και τον ίδιο σε μεγάλη κούκλα/μαριονέτα σε έναν χώρο αφιερωμένο στον ίδιο. Χάρη στις εκδόσεις Αλεξάνδρεια και σε μετάφραση της Ιωάννας Μεϊτάνη, το ελληνικό κοινό μπορεί να διαβάσει μία πολύ αξιόλογη βιογραφία και έτσι να εντρυφήσει στο έργο του και τη ζωή του. Η ζωή του ίδιου μόνο παραμύθι δεν ήταν καθώς πέρασε δύσκολα χρόνια, και όμως αυτό το αγόρι κατάφερε να μετατρέψει τις κακές σκέψεις σε ωραίες ιστορίες που θυμίζουν έναν άλλο παραμυθά, τον Αίσωπο.“Το να ζεις μόνο δεν είναι αρκετό, είπε η πεταλούδα. Πρέπει να έχεις λιακάδα, ελευθερία και ένα μικρό λουλούδι” είχε γράψει ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Nikolai Leskov, Σιδερένια θέληση, Εκδόσεις Ποταμός

Ο συγγραφέας της Λαίδης Μάκβεθ του Μτσενσκ Νικολάι Λεσκόφ ανήκει σε εκείνη την γενιά των κορυφαίων και επιφανών Ρώσων συγγραφέων και μπορεί και στέκεται επάξια ανάμεσα σε συγγραφείς που ταυτίζονται με την ιστορία της λογοτεχνίας όπως ο Τολστόι, ο Πούσκιν, ο Ντοστογιέφσκι. Και το δικό του διαμέτρημα δεν υπολείπεται σε τίποτα, είναι ένας αριστουργηματικός δεξιοτέχνης του λόγου μέσα από ιστορίες όπως αυτή που έχουμε την τύχη να διαβάζουμε εδώ μέσα από την εξαιρετική μετάφραση της Ελένης Μπακοπούλου που δίνει στην ελληνική μετάφραση τη ζωντάνια που χρειάζεται. Ο Λεσκόφ, με τον δικό του μοναδικό τρόπο και με έναν πολλές φορές αιχμηρό λόγο, αναδεικνύει αυτό που ο Ντοστογιέφσκι ονόμαζε ρωσική ψυχή. Επιστρατεύει μία αφηγηματική ορμή που παρασέρνει τα πάντα στο διάβα της και αφηγείται στον αναγνώστη την πάλη μεταξύ του Γερμανού και του Ρώσου σε μία μάχη που θυμίζει μαραθώνια μονομαχία σαν αυτή που περιέγραψε ο Τσέχοφ στο δικό του έργο.Περισσότερα