Ανν Μπροντέ, Άγκνες Γκρέϊ, Εκδόσεις Αίολος

Είναι κάποιοι δημιουργοί που αν και το πέρασμά τους ήταν τόσο σύντομο μπόρεσαν να αφήσουν τα σημάδια τους, τα πατήματά τους και τα χνάρια τους στον καλλιτεχνικό καμβά με τέτοιο τρόπο που μέχρι σήμερα να μνημονεύονται. Είναι οι επονομαζόμενοι καταραμένοι καλλιτέχνες γιατί η μοίρα τους είχε προδιαγράψει μια πορεία σύντομη, έζησαν λίγο αλλά δημιούργησαν πολλά και εμείς σήμερα έχουμε την χαρά, την ευτυχία και την απόλαυση να τους διαβάζουμε, να τους ακούμε, να τους βλέπουμε. Μια τέτοια δημιουργός είναι η Ανν Μπροντέ που παρά την πρόωρη φυγή της για άλλες πολιτείες, μπόρεσε να αφήσει το λογοτεχνικό στίγμα της. Τα όσα περιγράφονται στο βιβλίο αυτό είναι καθρέφτης της ζωής της ίδιας της Μπροντέ, η οποία για κάποιο διάστημα εργάστηκε ως γκουβερνάντα, ακριβώς δηλαδή όπως και η ηρωίδα της Άγκνες Γκρέϊ. Περισσότερα

Joseph Roth, Φυγή χωρίς τέλος, Εκδόσεις Άγρα

Eίναι αξιοσημείωτη η πληθώρα εκδόσεων των βιβλίων του Γιόζεφ Ροτ στα ελληνικά τα τελευταία χρόνια, μια παραγωγή βιβλίων που αποδεικνύει πόσο σημαντικό έργο άφησε πίσω του αυτός ο επιφανής και τόσο ιδιαίτερος συγγραφέας. Γιορτάστηκαν πέρσι 130 χρόνια από την γέννησή του και 85 χρόνια από τον θάνατό του το 1939. Και όμως η γραφή του και οι αφηγήσεις του παραμένουν αναλλοίωτες και ζωντανές στο σήμερα, σε μια περίοδο που μοιάζει ο κόσμος να ξαναζεί την σκοτεινή εκείνη περίοδο του μεσοπολέμου για την οποία άλλωστε γράφει ο Ροτ. Ειδικά η Ευρώπη περνάει χαλεπούς καιρούς και διαβάζοντας ξανά και ξανά τα βιβλία του Ροτ, ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται πόσο τραγικά επίκαιρος ήταν και είναι. Αυτό συμβαίνει διότι ο κόσμος και οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, ακόμα και αν οι εποχές αλλάζουν με ραγδαίο ρυθμό.Περισσότερα

Ηλίας Μαγκλίνης, 1921 Σαγγάριος Μέχρις εσχάτων, Εκδόσεις Ψυχογιός

Η ιστορία πάντα θα αποτελεί το όχημα εκείνο το οποίο προσφέρει γνώσεις για το παρόν και το μέλλον. Η σοφία των γεγονότων και τα λάθη που έλαβαν χώρα κατά το πρόσφατο ή απώτερο παρελθόν σίγουρα παρέχουν στον σύγχρονο άνθρωπο μαθήματα για τυχόν παθήματα και εναπόκειται σε εκείνον να αναμετρηθεί με τα σφάλματα των προηγούμενων γενεών ώστε με μεγαλύτερη σύνεση και ωριμότητα αφενός να μην τα επαναλάβει και αφετέρου να διδαχθεί από αυτά. Η ιστορία λοιπόν και η ανάλυση των γεγονότων είναι εκ των ων ουκ άνευ για να κατανοήσουμε καλύτερα και διεξοδικότερα όλες τις πηγές καταστροφών, πολέμων και ολέθριων καταστάσεων που οδήγησαν την ανθρωπότητα σε ανείπωτες τραγωδίες. Μία από αυτές τις τραγωδίες υπήρξε αδιαμφισβήτητα και η μάχη στο Σαγγάριο, μια μάχη που περιγράφεται τόσο γλαφυρά σε αυτό το εξαιρετικό βιβλίο.Περισσότερα

Hermann Broch, Τα μάγια, Εκδόσεις Έρμα

“Κάθομαι εδώ, εγώ, ένας άντρας που γερνά, ένας ηλικιωμένος επαρχιακός γιατρός, και θέλω να σημειώσω κάτι που μου συνέβη, λες και θα μπορούσα μ’ αυτόν τον τρόπο να κάνω κτήμα μου τη γνώση και τη λησμονιά, που μέσα τους κυλάει η ζωή μας, αναδύεται και πάλι βυθίζεται και κάποιες φορές εξαφανίζεται ολοκληρωτικά, την απορροφά ο χρόνος και χάνεται μέσα στο τίποτα” γράφει στην πρώτη σελίδα ο Χέρμαν Μπροχ εκκινώντας την αφήγηση του πρωταγωνιστή του, ο οποίος εγκαταλείπει την πολύβουη πόλη καθώς και τον κόσμο που αλλάζει για να μεταφερθεί στην επαρχία όπου ευελπιστεί να βρει την χαμένη του γαλήνη και να απολαύσει τους καρπούς μιας γαλήνιας ζωής. Το μυθιστόρημα αυτό, όχι τόσο γνωστό όσο οι Υπνοβάτες (κυκλοφορεί και αυτό από τις εκδόσεις Έρμα) και οι Αθώοι, αποτελεί μια μοναδική και σπουδαία παρακαταθήκη για την τόσο απρόβλεπτη και ταραγμένη περίοδο του μεσοπολέμου στην οποία αναφέρεται το βιβλίο. Περισσότερα

Κ. Π. Καβάφης, Το πρώτο μου ταξίδι στην Ελλάδα, Εκδόσεις Πατάκη

Ο Καβάφης είναι μία αινιγματική σφίγγα, όπως τον ονομάζει ο Σαράντος Καργάκος στο ομώνυμο βιβλίο του, και αυτό προκύπτει εμφανώς από την όλη δραστηριότητά του στους κύκλους της Αλεξανδρινής διανόησης της εποχής γιατί εκεί ανέπνευσε την ελευθερία της πολυπολιτισμικότητας και του κοσμοπολιτισμού που δεν θα μπορούσε αλλού να λειτουργήσει για εκείνον. Σαν ένας Μέγας Αλέξανδρος του καιρού του καθιέρωσε την καβαφική γραφή ως ένα νέο είδος έκφρασης. Ο Καβάφης δημιούργησε φήμες για τη ζωή του και φήμες για την τέχνη του. Ο τρόπος της ομιλίας και η προφορά του, η στάση και η χειρονομία του, η απόκρυψη της ηλικίας και η φαινομενικά ιδιόρρυθμη και σαν αποτραβηγμένη από την κοινωνία ζωή του από τη μία, και από την άλλη ο παράξενος ιστορισμός του με τα παράξενα θέματα και πρόσωπα που αγκαλιάζει ο στίχος του. Περισσότερα

Russell Banks, Oh, Canada, Εκδόσεις Πόλις

Ο πόλεμος του Βιετνάμ από τότε που ξέσπασε μέχρι και σήμερα σχεδόν πενήντα χρόνια μετά το τέλος του δεν έχει πάψει να απασχολεί με τα γνωστά αδιέξοδα και τις οδυνηρές συνέπειες που οδήγησαν τόσους και τόσους ανθρώπους στον θάνατο και στον αφανισμό. Ο Λέοναρντ Φάιφ περιγράφει όλα τα γεγονότα που σημάδεψαν την πολυτάραχη ζωή του μέσα από αναφορές σε γνωστά και άγνωστα πρόσωπα, παρουσιάζοντας έτσι όλο το φάσμα μιας δεκαετίας εξελίξεων, μιας περιόδου ιδιαίτερα ταραγμένης τόσο κοινωνικά όσο και πολιτικά. Ο Μπανκς με ευαισθησία αλλά και ευθύτητα παρουσιάζει τη ζωή ενός ανθρώπου που όπως πολλοί χιλιάδες Αμερικανοί εκείνη την περίοδο αποφάσισε να διαφύγει στον Καναδά για να μην πάρει μέρος σε έναν άδικο και βάρβαρο πόλεμο, έναν πόλεμο με τον οποίο διαφωνούσε κάθετα. Εξάλλου, μέσα στη ροή της αφήγησης γίνεται ανοιχτά κουβέντα για όπλα μαζικής καταστροφής που έσπειραν μαζικά τον θάνατο.Περισσότερα

Hugo Von Hofmannstahl. Thomas Mann. Arthur Schnitzler, Αλλόκοτες συναντήσεις με φαντάσματα, Εκδόσεις Κίχλη

Ο  Γκυ ντε Μωπασάν, στο βιβλίο του ο Οξαποδώ, γράφει για την συνάντησή του με μια μορφή που αν την εικονοποιούσαμε θα είχε μάλλον την όψη του περίφημου πίνακα Η κραυγή του Νορβηγού ζωγράφου Έντβαρτ Μουνκ. Ο Γάλλος συγγραφέας στέκεται αντιμέτωπος με ένα περίεργο και αλλόκοτο ον το οποίο δυσκολεύεται να προσδιορίσει, ένα ον που τον στοιχειώνει σε κάθε έκφανση της καθημερινότητάς του. Τα διηγήματα αυτής της υπέροχα φροντισμένης έκδοσης περιέχουν και συμπεριλαμβάνουν τρεις τεράστιες μορφές της γερμανόφωνης λογοτεχνίας των τελών του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα, μιλούν για συναντήσεις με φαντάσματα και οδηγούν με συναρπαστικό τρόπο τον αναγνώστη στα μονοπάτια της μεταφυσικής και των ονείρων. Δεν είναι τυχαίο πως ήδη από τον προπροηγούμενο αιώνα οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να απασχολούνται με τη ζωή μετά θάνατο και την επιστροφή ή μη των νεκρών μέσω ανεξήγητων εμφανίσεων. Μην ξεχνάμε πέρα από τον Μωπασάν την ιστορία της Μαίρη Σέλλευ με τον Φρανκεστάιν ήδη από τις αρχές του αιώνα. Περισσότερα

Dr Hattie Hearn & Margarida Esteves, Ιστορίες από τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, Εκδόσεις Διόπτρα

“Φως της αλήθειας, μάρτυρας των καιρών, δάσκαλος της ζωής είναι η Ιστορία” είχε γράψει ο Κικέρων. Πράγματι, η ιστορία όπως και η τέχνη, είναι το πέρασμα του ανθρώπου από τη γη, είναι η απόδειξη της ίδιας του της ύπαρξης, των λαθών του αλλά και των επιτευγμάτων του. Τα πρόσωπα της Ιστορίας είναι συνυφασμένα με τις τύχες των λαών, πρόσωπα που άλλαξαν προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο τον ρου της ιστορίας και τον επηρέασαν καίρια με τις σωστές ή λανθασμένες αποφάσεις της. Η ιστορία μάς διδάσκει και μας θυμίζει πώς να αποφεύγουμε τα λάθη του παρελθόντος, πολλές φορές όμως μας θυμίζει και το πόσο τρωτοί είμαστε, πόσο εύθραυστοι είμαστε, πόσο αδύναμοι είμαστε. Η Ιστορία είναι όμως και αμείλικτη και διορθωτική πολλές φορές, τοποθετεί τα πράγματα στη θέση τους και φέρνει στο προσκήνιο όλα εκείνα που κάποιος θα ήθελε να μείνουν εν κρυπτώ. Η ιστορία λοιπόν του Β’ Παγκοσμίου πολέμου έχει την τιμητική της μέσα από αυτό το βιβλίο, το οποίο εκτός από το λεκτικό έχει και μια πραγματικά υπέροχη εικονογράφηση που συμπληρώνει μοναδικά την αφήγηση.

Άγνωστα επεισόδια ενός σκληρού και βάρβαρου πολέμου που έγραψαν ιστορία

Η επιστήμη της Ιστορίας είναι εδώ για να ανατρέχουμε κάθε στιγμή σε αυτήν και να τη συμβουλευόμαστε, να μαθαίνουμε τι συνέβη στο παρελθόν και τι μέλλει γενέσθαι στο άμεσο και απώτερο μέλλον, είναι η σοφή μητέρα όλων μας. Διότι οι εποχές μπορεί να αλλάζουν, οι άνθρωποι όμως όχι. Ο άνθρωπος πάντα θα παραμένει ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο και η Ιστορία είναι η τρανή απόδειξη αυτού. Μπορεί ο ολέθριος και καταστροφικός Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος να έχει λήξει πριν από σχεδόν εκατό χρόνια, όμως τα γεγονότα που έλαβαν χώρα καθ’ όλη τη διάρκειά του δεν έχουν πάψει να απασχολούν τους ιστορικούς και τους απανταχού συγγραφείς. Στο βιβλίο αυτό θα μάθουμε, μέσα από παραδείγματα, το ρόλο προσωπικοτήτων που τα έβαλαν με τον εχθρό και με κουράγιο και ζήλο κατάφεραν να γράψουν τη δική τους ιστορία. Είναι άνθρωποι σαν τον Αμπντούλ, τον Χαβάλα Λάουλα, τις γενναίες προσκοπίνες του Στρατοπέδου Γουέισιεν, τον μουσικό Καρλ Ελίασμπεργκ και τόσους άλλους που αξίζει να τους μνημονεύουμε γιατί αποτελούν μικρά θαύματα μέσα στην κόλαση.

Ο ζωγράφος Πάουλ Κλέε, θύμα ο ίδιος των ναζιστικών αυθαιρεσιών και χαρακτηρισμένος ως εκφυλισμένος ως προς την τέχνη του έχει δηλώσει χαρακτηριστικά: “Όσο πιο τρομακτικός γίνεται ο κόσμος, τόσο η τέχνη γίνεται πιο αφηρημένη. Ενώ ένας ειρηνικός κόσμος παράγει ρεαλιστική τέχνη”. Η εξαιρετική αυτή έκδοση είναι λοιπόν ένας φόρος τιμής και μνήμης για την αποφασιστικότητα και την ισχυρή δυναμική που εξέφρασαν άνθρωποι ενώπιον του ναζιστικού και φασιστικού μορφώματος που θα καταλάμβανε την Ευρώπη για μία περίπου πενταετία και περιγράφει επίσης διάφορα επεισόδια, γνωστά και άγνωστα, του πολέμου. Ο κόσμος δυστυχώς δεν θα ήταν ποτέ ίδιος μετά από πέντε χρόνια και θα πραγματοποιούνταν τεκτονικές αλλαγές σε κάθε επίπεδο. Η ιστορία έχει τις διαφορετικές πτυχές της και κάθε βιβλίο που παρουσιάζεται εδώ έχει την σημασία του καθώς αναδεικνύει όσα έλαβαν χώρα σε μία περίοδο τόσο άστατη αλλά και τόσο εμβληματική.

Η έκδοση αυτή είναι μια ευκαιρία να γνωρίσουν τα παιδιά και οι έφηβοι αλλά γιατί όχι και οι μεγαλύτεροι όσα δραματικά συνέβησαν εκείνη την κρίσιμη ιστορική περίοδο, να θυμηθούμε την οδύνη και την θλίψη των ανθρώπων αλλά συνάμα να γνωρίσουμε και το θάρρος, τη γενναιότητα και την αυταπάρνηση ορισμένων ανθρώπων που δεν δίστασαν να αντισταθούν στο καθεστώς αυταρχισμού και απολυταρχίας που επικρατούσε. Βρισκόμαστε μέσα στη δίνη του πολέμου, ο κόσμος που γνωρίζαμε δυστυχώς αλλάζει. Μαίνεται ένας Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος που η ανθρωπότητα νόμιζε πως δεν θα επαναλαμβανόταν, καθώς μόλις 20 χρόνια πριν είχε τελειώσει ένας άλλος αιματηρός Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος, οι συνέπειες και οι πληγές του οποίου δεν είχαν ακόμα κλείσει. Είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία μέσα από αυτό το βιβλίο, μεταφρασμένο από τον Μιχάλη Μακρόπουλο, να ανατρέξουμε σε λεπτομέρειες του πολέμου, να μάθουμε και να διδαχθούμε γιατί ο κόσμος δεν πρέπει να ξαναζήσει ποτέ μια τέτοια σύρραξη και μια τέτοια παρόμοια δυστυχία.

Η ιστορία της ανθρωπότητας έχει πολλά παραδείγματα φρίκης και αποτροπιασμού, ίσως η ιστορία αυτών των χώρων “αποθήκευσης” ανθρώπων για την εξόντωσή τους να βρίσκει όμοιά της την Ιερά Εξέταση στην Αναγέννηση και την πυρά στον Μεσαίωνα, τότε που αθώοι άνθρωποι καίγονταν ζωντανοί με το πρόσχημα μιας κάποιας φανταστικής αιρετικής δράσης. Σε κάθε περίπτωση, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και όσα διαδραματίστηκαν εκεί είναι ένα γεγονός ως όλον, το οποίο θα μείνει και πρέπει να μείνει χαραγμένο στην μνήμη όλων ώστε να μην επαναληφθούν στο μέλλον τέτοιας μορφής αποτρόπαιες πράξεις που κανένας νους δεν μπορεί να χωρέσει. Μέσα στο βιβλίο διαβάζουμε μεταξύ άλλων για αυτήν την ολέθρια φρίκη του ολοκαυτώματος, ένα επεισόδιο του πολέμου που τόσο αμαύρωσε το μέλλον εκατομμυρίων ανθρώπων, μαθαίνουμε τί είναι το γκέτο, τί είναι το Άουσβιτς και τί η περίφημη τελική λύση. Όλοι αυτοί, οι εκατομμύρια άνθρωποι, ανάμεσά τους Πολωνοί, Σοβιετικοί, Εβραίοι, Ρομά και πολλοί άλλοι, οι οποίοι στα κρεματόρια και στους θαλάμους αερίων έπεσαν θύματα κάποιων ψυχοπαθών που διψούσαν για βία.

“Κοινότητες σε όλον τον κόσμο θυμούνται τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με διαφορετικό τρόπο. Με το να μαθαίνουμε για τα γεγονότα του πολέμου και να μνημονεύουμε τα θύματά του, θυμόμαστε γιατί η ειρήνη είναι τόσο σημαντική. Καθώς όσοι έζησαν κατά τη διάρκεια του πολέμου απεβίωσαν, είναι πιο σημαντικό από ποτέ αυτές οι μνήμες να κληροδοτηθούν στις νέες γενιές”

 

Φώτης Κόντογλου, Βασάντα, Εκδόσεις Μεταίχμιο

Ο Φώτης Κόντογλου, στον επίλογο αυτής της σπουδαίας έκδοσης που μας έρχεται από το μακρινό 1923, γράφει χαρακτηριστικά: “Δεν μπορεί να λέγεται λογοτέχνης ένας που γράφει με παραμελημένη γλώσσα. Γι’ αυτό λέγεται και λογοτέχνης. Είναι σα να λέμε πως ο γλύπτης μπορεί να παραρρίξη το μάρμαρο, είτε ο ζωγράφος το χρώμα και το σχέδιο. Πως μπορεί να γείνη αυτό, αφού το Μέσον που έχει ο καθένας τους, κάνει την τέχνη του ζωγραφική, γλυπτική ή μουσική”. Ο Κόντογλου είναι πιο επίκαιρος από ποτέ, πιο καίριος από ποτέ σε αυτά που καταθέτει στον επίλογο της έκδοσης μέσα από μια εκ βαθέων εξομολόγηση σχετικά με όσα τον απασχολούν. Είναι ουσιαστικά η πεμπτουσία της αντίληψής του αναφορικά με τον ρόλο του πραγματικού και αυθεντικού δημιουργού και καλλιτέχνη, έτσι όπως ο ίδιος ως ζωγράφος, αγιογράφος και συγγραφέας θεωρεί πως θα πρέπει να είναι. Ο ίδιος εξάλλου υπηρέτησε πιστά και αγόγγυστα την τέχνη του από το δικό του μετερίζι επηρεάζοντας σύγχρονους και επιγόνους. Πολυτάλαντη προσωπικότητα, διφυής καλλιτέχνης: στο ίδιο πρόσωπο συνυπάρχουν ο ζωγράφος που γράφει και ο πεζογράφος που ζωγραφίζει.Περισσότερα

Γουάλας Θέρμαν, Όσο πιο σκούρος ο καρπός…, Εκδόσεις Μάγμα

Η λογοτεχνία, μέσω γνωστών ή λιγότερο γνωστών εκπροσώπων της, ανέκαθεν υπήρξε ένας μοχλός και ένας ουσιώδης τρόπος ανάδειξης των κοινωνικών ζητημάτων και οι συγγραφείς μέσα από τα γραπτά τους και την αφήγησή τους καθρεφτίζουν με γλαφυρό και έμμεσο τρόπο όλα αυτά που συμβαίνουν στην κοινωνία, ανταποκριτές της οι ίδιοι μας καλούν σε συστράτευση και σε συλλογισμό. Εμείς, ως αναγνώστες αλλά και ως ενεργοί πολίτες, δεν έχουμε παρά να μελετήσουμε το έργο τους, να αφουγκραστούμε τον παλμό των ανησυχιών τους και να γίνουμε κοινωνοί των πιο μύχιων σκέψεών τους αναλογιζόμενοι έτσι και τον ρόλο μας σε αυτό το κλίμα αναταραχής. Αναμφίβολα, η ενεργή και δυναμική αντίδραση του καθενός μας απέναντι στο τέρας του ρατσισμού είναι κομβική και επιβεβλημένη, ειδικά στη σημερινή εποχή που το κλίμα αυτό βρίσκεται και πάλι στην κορύφωσή του.Περισσότερα

Γκυστάβ Φλωμπέρ, Όπως θέλετε. Λύσσα και αδυναμία, Εκδόσεις Ερατώ

Η γαλλική λογοτεχνία, με τις ιστορίες που πλάθουν οι συγγραφείς που την εκπροσωπούν, χαρίζει μέσα στους αιώνες στιγμές μοναδικής αναγνωστικής απόλαυσης στους αναγνώστες. Από την εποχή του Chretien de Troyes τον 12ο αιώνα, που θεωρείται ο πρώτος γάλλος μυθιστοριογράφος μέχρι και το σήμερα, ο γαλλικός λογοτεχνικός κόσμος είναι πλούσιος σε αφηγήσεις παντός τύπου. Είναι μία περιπέτεια εξαίρετου κάλλους, ένας γοητευτικός περίπατος που συνεχίζει να μας συνεπαίρνει. Είναι πάντα επίκαιρη η γαλλική λογοτεχνία και πάντα μία συναρπαστική αφορμή να την ανακαλύπτουμε καθώς ξεδιπλώνεται με τον ανθρωποκεντρικό αλλά και ρομαντικό της χαρακτήρα. Η γαλλική λογοτεχνία του ρεαλισμού, του νατουραλισμού, του ρομαντισμού και τόσων άλλων κινημάτων διαπρέπει με μία σθεναρή πίστη στον ανθρωποκεντρισμό,  μιλώντας ανοιχτά ή έμμεσα για τα πάθη, τις σκέψεις, τους έρωτες, τις αγωνίες του ανθρώπου.Περισσότερα

Ραντουάν Νασσάρ, Αρχαία καλλιέργεια, Εκδόσεις Πατάκη

Ο Λέων Τολστόι στην Άννα Καρένινα είχε γράψει πως όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες λίγο πολύ μοιάζουν μεταξύ τους ενώ κάθε δυστυχισμένη οικογένεια έχει τη δική της μοναδική δυστυχία, είναι δηλαδή δυστυχισμένη με το δικό της τρόπο. Ο Ραντουάν Νασσάρ μιλάει ανοιχτά για την οικογένεια που έχει στους κόλπους της έναν άσωτο υιό που επιστρέφει στην οικογένεια για να την υπηρετήσει με σεβασμό στις παραδόσεις και τις αρχές που οφείλουν να διέπουν κάθε οικογένεια, αυτή που σέβεται πάνω από όλα τον ίδιο της τον εαυτό. Ο Νασσάρ γράφει ένα μυθιστόρημα βαθιά συναισθηματικό και συγκινησιακά φορτισμένο, ένα μυθιστόρημα που έχει μια ενδόμυχη θρησκευτικότητα και έντονους συμβολισμούς μέσα από έναν λόγο που μας παραπέμπει στον πρώτο άνθρωπο της Αγίας Γραφής, αυτόν που παλεύει να ορθοποδήσει και να δει την καθαρή αλήθεια, μακριά από πειρασμούς.Περισσότερα