Δημοσιεύτηκε στισ

Λίνα Ρόκου, Το τέλος της πείνας, Εκδόσεις Ίκαρος

Το τέλος της πείνας

Στο βιβλίο του “Πείνα”, ο βραβευμένος με Νόμπελ Κνουτ Χάμσουν γράφει: “Η συναίσθηση της εντιμότητάς μου γέμισε το μυαλό μου, με πλημμύρισε με την υπέροχη αίσθηση πως ήμουν ένας άνθρωπος με χαρακτήρα, ένας φωτεινός φάρος μέσα σε μία θολή ανθρωποθάλασσα όπου επέπλεαν συντρίμμια και ναυάγια”. Ο ήρωας του Χάμσουν είναι πάντα επίκαιρος, πάντα σύγχρονος, πάντα παρών, διότι όσο υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε – μην ξεχνάμε πως ο μεγαλοφυής Όσκαρ Ουάιλντ πέθανε στο Παρίσι ολομόναχος από πείνα – τόσο η κοινωνία που ζούμε, με την ευρύτερη έννοια, θα χαρακτηρίζεται ως αποτυχημένη και οι άνθρωποί της ως αδύναμοι κρίκοι της. Η Λίνα Ρόκου επανέρχεται στο θέμα του Χάμσουν εύστοχα και στοχαστικά μέσα από τη ζωή και την αφήγηση της Έμμας, μιας κοπέλας της διπλανής πόρτας που πασχίζει να καλύψει μία πρωταρχική της ανάγκη, όχι να χορτάσει ή να απολαύσει την τροφή, απλά για να ζήσει σαν φυσιολογικός άνθρωπος.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Ερνέστο Σαμπάτο, Το τούνελ, Εκδόσεις Μεταίχμιο

Sabato

“Πόσοι από κείνους είχαν μαντέψει πως κάτω από τις αρχιτεκτονικές μου και “το κατιτί” πνευματικό” υπήρχε ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί; Κανένας”. Αλήθεια, πόσο απρόβλεπτη είναι η ανθρώπινη φύση ειδικά απέναντι σε ένα θέμα όπως είναι ο έρωτας. Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο προδομένος άνθρωπος για να πάρει πίσω ό,τι του ανήκει ή τουλάχιστον αυτό που ο ίδιος θεωρεί πως του ανήκει; Δια στόματος Χουάν Πάμπλο Καστέλ, ο Ερνέστο Σαμπάτο διεισδύει γυμνός αλλά σοφός στα άδυτα του ανθρώπινου νου που δεν παύει να στροβιλίζεται, που δεν παύει να επιθυμεί, που θέλει να κατακτήσει και κατακτά και αν κανείς του αφαιρέσει αυτό που ήδη κατέκτησε τότε είναι έτοιμος για όλα. Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Γιάννης Ατζακάς, Η σπηλιά, Εκδόσεις Άγρα

σπηλια

“Το άρμα της Ιστορίας είχε πάρει τη μεγάλη στροφή του και κάλπαζε τώρα προς την τρίτη χιλιετία. Η σκόνη που άφησε πίσω του κατακάθιζε αργά πάνω στις ερειπωμένες πόλεις, στους τόπους εξορίας, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα κρεματόρια, πάνω στα πεδία των μαχών, στους ποταμούς του αίματος, στους κρουνούς των δακρύων. Ο αιώνας των μεγάλων προσδοκιών σφραγίστηκε από ακόμη μεγαλύτερες διαψεύσεις” γράφει ο Γιάννης Ατζακάς στο τέλος του βιβλίου. Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Eric Vuillard, Ημερήσια διάταξη, Εκδόσεις Πόλις

Vuillard

Εν έτει 1938, στην Ευρώπη μαύρα σύννεφα κάνουν την εμφάνισή τους στον ορίζοντα και ένα θηρίο που λέγεται ναζιστική Γερμανία υψώνεται απειλητικά πάνω από τις χώρες και τις πόλεις. Εν αρχή ην η Αυστρία, η οποία κατηγορείται ανοιχτά από τον Χίτλερ για ουδετερότητα ως προς τις γερμανικές θέσεις του Τρίτου Ράιχ, δεν υπερασπίζεται τις θέσεις που πρέπει και θα το πληρώσει ακριβά. Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Charles Baudelaire, Ο ζωγράφος της μοντέρνας ζωής, Εκδόσεις Παπαδόπουλος

μπωντλαίρ

Η σειρά Μικρά διαχρονικά είναι ένα κόσμημα που συνεχίζει να εμπλουτίζει και να διακοσμεί τη βιβλιοθήκη μας, είναι μια σειρά που προσφέρει στον αναγνώστη μικρά άγνωστα διαμάντια διαχρονικών λογοτεχνών. Ο συγγραφέας των “Ανθών του Κακού” Σαρλ Μπωντλαίρ, στο ολιγοσέλιδο αλλά πολύ σημαντικό δοκίμιο “Ο ζωγράφος της μοντέρνας ζωής” πραγματεύεται ποικίλα θέματα που τον απασχολούν σε σχέση με την αισθητική. Η γραφή του ακολουθεί και εδώ το αίσθημα ευθύνης και τις αρχές που διέπουν τη φιλοσοφία του, τον τρόπο αντίληψής του για τις τέχνες την εποχή των καλλιτεχνικών ζυμώσεων. Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Χριστόφορος Μηλιώνης, Καλαμάς κι Αχέροντας, Εκδόσεις Κίχλη

μηλιωνης

Ο κόσμος του Μηλιώνη είναι ποτισμένος από την ελληνική ιστορία και την ιστορία των ανθρώπων τόσο της πόλης όσο και της υπαίθρου, στο μεταίχμιο της μετάβασης από το αγροτικό στο αστικό τοπίο. Στα πολύ δυναμικά διηγήματα, από όπου λείπει η έντονη δράση αλλά επικρατεί ένας βουβός πόνος, ξετυλίγεται το δράμα μιας Ελλάδας διαλυμένης που δεν εμπνέει στον αφηγητή νοσταλγία, αλλά απογοήτευση, τόσο για τα παρελθόντα όσο και για τα μελλούμενα. Τα πλούσια σε εικόνες διηγήματα, σα να αποτελούσαν πλάνα κινηματογραφικής ταινίας, σκιαγραφούν ένα κόσμο στατικό, ένα κόσμο παροπλισμένο και ο συγγραφέας μιλάει με επιμονή και ζήλο για ανθρώπους του καιρού του, ενός καιρού μελαγχολικού και έντονα δραματικού. Οι άνθρωποί του θύματα της Ιστορίας ή μιας χαμένης γενιάς, κουβαλούν μέσα τους το άρωμα του τόπου τους, αλλά αυτός ο τόπος μοιάζει χαμένος και καταπονημένος από το χρόνο και τα γεγονότα.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Όσκαρ Ουάιλντ, Σαλώμη, Εκδόσεις Gutenberg

Wilde

Σώμα του εγκλήματος κατά τον Ιωάννη, η Σαλώμη εμφανίζεται στον Όσκαρ Ουάιλντ σαν ένα πρόσωπο βγαλμένο από την Ιλιάδα του Ομήρου. Καθόλου τυχαίο μιας και ο Ουάιλντ διάβασε ήδη από τα 12 του χρόνια τον Όμηρο και πώς κανείς να μην επηρεαστεί από τον πρώτο άνθρωπο που έγραψε ουσιαστικά το πρώτο μυθιστόρημα του δυτικού πολιτισμού με την ευρύτερη έννοια; Ο Ιρλανδός ιερός “γίγαντας” που πέθανε από την πείνα σε ηλικία 46 μόλις ετών – όπως έμαθα στην εξαιρετική παρουσίαση του βιβλίου στο πατάρι του βιβλιοπωλείου Gutenberg, από το οποίο έφυγα σοφότερος και ψυχικά πιο ευτυχής – αποτελεί το τέλειο παράδειγμα ιδανικού καταραμένου καλλιτέχνη, έτσι όπως λίγα χρόνια αργότερα θα πεθάνει στο Παρίσι από φυματίωση και λόγω του αλκοολισμού του ο Αμεντέο Μοντιλιάνι. Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Τζον Μπιούκαν, Τα 39 σκαλοπάτια, Εκδόσεις Μίνωας

39 σκαλοπάτια

Σε μία περίοδο όπου ξεπετιούνται αστυνομικά μυθιστορήματα με αμφίβολη αξία και περιεχόμενο, βιβλία όπως Τα 39 σκαλοπάτια, που αν μη τι άλλο ξεπερνάνε τα στενά όρια του αστυνομικού μυθιστορήματος, προσφέρονται για να μας συναρπάσουν και να μας εκπλήξουν ευχάριστα. Έχουν παρέλθει πάνω από 100 χρόνια από την ημερομηνία έκδοσής του και το βιβλίο αυτό με την ατμόσφαιρα που δημιουργεί καταφέρνει και αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη καθώς με όπλο την ιστορία και την πολιτική δράση της εποχής μπορούμε και ξαναζούμε τα συγκλονιστικά γεγονότα των αρχών του 20ου αιώνα. Είναι σαφές πως δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο Guardian το επέλεξε ανάμεσα στα 100 καλύτερα μυθιστορήματα της αγγλικής γλώσσας.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Τόμας Χάρντυ, Το ημερολόγιο της Αλίσια, Εκδόσεις Ερατώ

hardy

Ο Τόμας Χάρντυ παίζει σε αυτό το διήγημα, που έχει τη μορφή ημερολογίου, με τις ευαίσθητες χορδές της ανθρώπινης φύσης. Ο Χάρντυ, στα περισσότερα μυθιστορήματα του, τα οποία ονομάζει ο ίδιος “μυθιστορήματα χαρακτήρα και περιβάλλοντος” πραγματεύεται με σκληρότητα, τιμιότητα και ειρωνεία τις ανθρώπινες ερωτικές εξάρσεις, τα παιχνίδια της μοίρας που επηρεάζουν τον σύγχρονο άνθρωπο πριν έρθει η βιομηχανική επανάσταση και αρχίζει να διαφθείρει όλο και περισσότερο τον ευάλωτο σε πάθη άνθρωπο.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Τζέιμς Τζόϊς, Οι Δουβλινέζοι, Εκδόσεις Οξύ

“Η πολεμική μίμηση του απογεύματος έγινε τόσο κουραστική όσο η πρωινή ρουτίνα του σχολείου, επειδή εκείνο που στ’ αλήθεια ήθελα ήταν να μου συμβούν πραγματικές περιπέτειες. Αλλά οι πραγματικές περιπέτειες, σκεφτόμουν, δεν συμβαίνουν σε όσους κάθονται σπίτι τους. Πρέπει να αναζητηθούν κάπου έξω” γράφει ο Τζόϊς στη “Μία συνάντηση”. Ποιος να φανταζόταν – μάλλον ο ίδιος το διαισθάνθηκε και το προφήτεψε με τη διορατικότητα της ψυχής του που έβραζε – πως οι περιπέτειες οι οδυνηρές και απρόβλεπτα δυστυχείς του πολέμου δεν είχαν ακόμα ξεκινήσει αλλά βρίσκονται προ των πυλών. Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Thomas Mann, Αυτός ο Πόλεμος

Σε καιρούς χαλεπούς και κρίσιμους όπως οι σημερινοί, κείμενα όπως αυτό που παρουσιάζεται εδώ, έρχονται να θυμίσουν πόσο η ιστορία μπορεί να ξαναγραφτεί με δραματικούς όρους -άρα χρειάζεται προσοχή- και πόσο επίκαιρος είναι ο λόγος στρατευμένων λογοτεχνών όπως ο Thomas Mann. Με προφητική και διεισδυτική ματιά σε πρόσωπα και πράγματα, ο κορυφαίος Γερμανός συγγραφέας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σε όλους, συμπατριώτες του και μη, για την επερχόμενη καταστροφή, μια καταστροφή ολοκληρωτική που κόστισε τόσες ζωές και διαμέλισε την Ευρώπη σε χίλια κομμάτια. Βασικά, αναφέρεται σε έναν πόλεμο αχρείαστο που σαφώς και θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν δεν είχαν επικρατήσει εθνικοί εγωισμοί και αν είχαν εισακουστεί πιο λογικές φωνές για ειρηνική επίλυση προβλημάτων. Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Τι μπορεί να κάνει η ιστορία: Κριτική βιβλίου του Patrick Boucheron

Ο Γιάννης Αντωνιάδης γράφει κριτική για το βιβλίο «Τι μπορεί να κάνει η ιστορία», του Patrick Boucheron, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις.Περισσότερα