Παρουσιάσεις

Μια ταραγμένη εποχή, μία εποχή όπου τα πολιτικά τερτίπια και οι συνωμοσίες έδιναν και έπαιρναν. Η κατάσκοπος της βασίλισσας είναι η αποτύπωση μιας περιόδου της ευρωπαϊκής ιστορίας όπου δυστυχώς οι αυλές των βασιλέων αποφάσιζαν για το μέλλον των ανθρώπων και λίγοι πεφωτισμένοι ανάμεσά τους είχαν το όραμα και την βούληση να προσφέρουν. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όπως συμβαίνει και εδώ, η ανθρώπινη έπαρση, οι συνωμοσίες και η αλαζονεία της εξουσίας, σε κάθε μορφή της, θόλωναν το μυαλό και πλήγωναν θανάσιμα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Το παράδειγμα της θανάτωσης ανθρώπων κατά το δοκούν υπήρξε μία πάγια και συνήθης τακτική για την βασιλική εξουσία μέχρι και την Γαλλική Επανάσταση, γιατί ύστερα η ασυδοσία λάμβανε χώρα σε μικρότερο βαθμό. Ο κόσμος της Αναγέννησης δεν ήταν μόνο ωραίοι πίνακες, υπέροχα γλυπτά και εξαίσιες μουσικές και αρχιτεκτονικές δημιουργίες. Δυστυχώς, πίσω από την λάμψη των βασιλικών παλατιών υπήρχε ένας κόσμος ανθρώπινης θλίψης και δραμάτων, όπως αυτό που περιγράφεται εδώ.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

“Αχ, αδελφέ Μεδάρδε, ακόμη ο Διάβολος τριγυρνάει ακούραστος πάνω στη γη και προσφέρει στους ανθρώπους τα ελιξίριά του! Και ποιος δεν βρήκε κάποτε εύγευστο αυτό ή εκείνο από τα διαβολικά ποτά του, έστω και μία φορά ͘  μα αυτή είναι η θέληση του Ουρανού, να συνειδητοποιεί ο άνθρωπος την κακή επίδραση της στιγμιαίας επιπολαιότητας και από αυτή τη συνειδητοποίηση να αντλεί δύναμη για να αντιστέκεται” γράφει ο Χόφμαν για τον Διάβολο που κυνηγάει τον Μεδάρδο. Πρόκειται για τον Οξαποδώ για τον οποίο θα γράψει αργότερα ο Μωπασάν αλλά και ο Πεσσόα, αυτόν τον Σατανά που κυνηγάει τον άνθρωπο και επιχειρεί με κάθε τρόπο, άνομο βεβαίως, να τον εξουσιάσει και να τον κατατροπώσει για να απαρνηθεί το καλό. Αυτή είναι η μάχη του καλού και του κακού για την οποία μας μίλησε ο Νίτσε αργότερα αλλά είχε ήδη μιλήσει ο Χριστός όταν κατέβηκε στη γη για να νουθετήσει τον παραστρατημένο άνθρωπο.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Το νησί των θησαυρών είναι αναμφίβολα ένα από τα πλέον αναγνωρισμένα και πολυδιαβασμένα βιβλία παγκοσμίως, είναι από εκείνα τα αναγνώσματα που όσες φορές και αν το διαβάσεις έχει να σου αποκαλύψει κάτι μοναδικό και συναρπαστικό. Ο Στίβενσον είχε πει κάποτε σχετικά με την έννοια του ταξιδιού: του ταξιδιού: “Δεν ταξιδεύω για να πάω κάπου αλλά για να πάω. Ταξιδεύω για χάρη. Το ζήτημα είναι να μετακινείσαι”. Το νησί των θησαυρών κατά μία έννοια είναι η πραγματοποίηση της φιλοσοφίας του αυτής αφού ταξιδεύει ο ίδιος μέσω των ηρώων του και ταξιδεύει και εμάς σε έναν κόσμο που στην εποχή του ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής. Σε αυτόν τον μυστήριο κόσμο της ανακάλυψης υπήρχαν κάθε λογής θησαυροί, χρυσές λίρες, σεντούκια με κάθε λογής άγνωστα λάφυρα και άλλα πολλά τιμαλφή που περίμεναν κάποιον να τα αναζητήσει.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

“Αλλάζω, αλλάζουμε, ο κόσμος αλλάζει. Το μόνο που δεν θ’ αλλάξει ποτέ είναι πως όλα αλλάζουν, συνεχώς. Αυτό λένε το Ι Τσινγκ και όλη η κινεζική σκέψη. Δεν είναι τα μόνα που το λένε: και ο Πλάτων το λέει στον Φαίδρο, και ο Εκκλησιαστής – καιρός του τεκείν και καιρός του αποθανείν, καιρός του φιλήσαι και καιρός του μισήσαι… – και ο απλός κοινός νους: μετά τη βροχή, η καλοκαιρία” αναφέρει χαρακτηριστικά και στοχαστικά ο Carrere. Με αυτό το βιβλίο επιχειρεί μια καταβύθιση, όχι μόνο στην γιόγκα, που αποτελεί μία από τις πιο χαρούμενες ασχολίες του και καταπιάνεται με αυτή συστηματικά, αλλά ουσιαστικά αυτό που πραγματεύεται και μας αποκαλύπτει είναι ενδόμυχες σκέψεις, αγωνίες και ανησυχίες μέσα από ένα βιβλίο που είναι για εκείνον οδηγός ζωής.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Ένα μυθιστόρημα δυστοπικό που έρχεται από το μέλλον ή μήπως από το παρελθόν και το οποίο αντικατοπτρίζει το μέλλον; Γιατί όσα περιγράφει η Ούρσουλα Λε Γκεν έχουν ήδη συμβεί στο παρελθόν και άρα τα όσα περιγράφει είναι απλά μία κακή επανάληψη της ιστορίας των ανθρώπων; Δυστυχώς, με όσα συμβαίνουν στον κόσμο γύρω μας, με όσα έζησαν οι αυτόχθονες πληθυσμοί ανά τους αιώνες από αποίκους και με όσα μέλλει να συμβούν στο εγγύς μέλλον δεν μπορούμε να αισιοδοξούμε και πολύ αν και προσωπικά θα το επιθυμούσα πολύ. Τα όσα η συγγραφέας με τέτοια δραματικότητα αφηγείται και εξιστορεί έχουμε να κάνουμε με έναν κόσμο απόκοσμο που ήδη από το 1972, δηλαδή σχεδόν πενήντα χρόνια πίσω, αποτελεί ένα εφιαλτικό σενάριο με πραγματικές διαστάσεις. Η ανθρωπότητα είναι επί ξύλου κρεμάμενη και η επιβίωσή της στη Γη κρέμεται από μία κλωστή λόγω της κλιματικής αλλαγής που σαρώνει τα πάντα.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.