Παρουσιάσεις

Ένας άνθρωπος φτωχός πλην τίμιος έχει την χαρά να ράψει ένα καινούργιο παλτό και αντλεί τόση ευδαιμονία και ικανοποίηση από αυτό σε σημείο να κυκλοφορεί περιχαρής στο δρόμο για το νέο του απόκτημα. Δυστυχώς όμως, συμβαίνει το αναπάντεχο και θλιβερό γεγονός να χάσει το παλτό του, τη μόνη πηγή χαράς του ύστερα από κλοπή στο δρόμο, ανυπεράσπιστος απέναντι σε κακοποιά στοιχεία που του το αφαιρούν. Σπεύδει λοιπόν να αναζητήσει το δίκιο του στην αστυνομία και την εξουσία μα τελικά προς μεγάλη του απογοήτευση αδυνατεί να το βρει παρά τις απέλπιδες προσπάθειές του. Αποτέλεσμα αυτής της αδυναμίας να βρει το δίκιο του είναι να οδηγηθεί στον θάνατο χωρίς κανέναν προφανή λόγο και έτσι άδικα. Πεθαίνει όμως χωρίς κανείς να το αντιληφθεί μιας και η απρόσωπη κρατική μηχανή, για την οποία εργαζόταν τόσο πιστά και μέρος της οποίας ήταν αόρατο μέλος και γρανάζι, τον αναζητά μέρες μετά. Το πνεύμα του και το φάντασμά του κυκλοφορεί στην πόλη και γίνεται φόβος και τρόμος θυμίζοντας την αδικία που έχει διαπραχθεί.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

“Κανένας άνθρωπος, το επαναλαμβάνω, δεν περιέγραψε πιο μαγευτικά τις εξαιρέσεις της ανθρώπινης ζωής και της φύσης, τη διακαή περιέργεια της ανάρρωσης ͘  το τέλος των εποχών με τα ενοχλητικά μεγαλεία, τους ζεστούς, υγρούς και ομιχλώδεις καιρούς, όταν ο νοτιάς μαλακώνει και χαλαρώνει τα νεύρα όπως τις χορδές ενός οργάνου, όταν τα μάτια γεμίζουν με δάκρυα που δεν προέρχονται από την καρδιά” γράφει ο ποιητής και μεταφραστής στα γαλλικά Σαρλ Μποντλέρ σε ένα αφιέρωμά του για τον εκκεντρικό και αινιγματικό Αμερικανό, με ευρωπαϊκό όμως πνεύμα, ποιητή και συγγραφέα. Αυτό είναι το απόσπασμα από ένα εκτενές αφιέρωμα, το οποίο ο αναγνώστης έχει τη μοναδική ευκαιρία να διαβάσει μαζί με ένα πιο σύντομο κείμενο του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, ο οποίος επίσης τον μετέφρασε στα ρωσικά. Και οι δύο αναλύουν τον άνθρωπο και δημιουργό Πόε με τον Μποντλέρ να ακτινογραφεί την μεγαλοφυΐα αυτού του εμβληματικού μα και καταραμένου ποιητή, συγγραφέα και στοχαστή θα τολμήσω να πω. Τα όσα αναφέρει ο Μποντλέρ μαρτυρούν έναν εμπνευσμένο καλλιτέχνη του λόγου με ψυχικές αντοχές ομορφιάς σπάνιες.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Τι και αν πρόκειται για ένα από τα εμβληματικότερα και από τα πλέον αντιπροσωπευτικά συγγράμματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, η Φόνισσα αποτελεί σημείο αναφοράς για κάθε γενιά και για κάθε ηλικία και απαντά σε κάθε εποχή. Είναι τέτοια η γραφή και τέτοια η ιστορία του βιβλίου που ουδείς μπορεί να σταθεί ασυγκίνητος σε ένα έργο που έχει προκαλέσει πλείστες συζητήσεις αλλά και πάρα πολλά ερωτήματα, πολλά από τα οποία παραμένουν αναπάντητα. Γράφτηκε το 1903 και αφηγείται τη ζωή μιας γερόντισσας στο νησί της Σκιάθου από το οποίο κατάγεται και ο Παπαδιαμάντης. Είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας του νησιού μα ο καθρέφτης της κοινωνίας της εποχής επίσης καθώς μαθαίνουμε για τα ήθη, τα έθιμα, τον τρόπο ζωής, την ντοπιολαλιά των ανθρώπων του νησιού.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Ένα καλό αστυνομικό μυθιστόρημα είναι αυτό που πηγαίνει πέρα από την απλή ανακάλυψη του δολοφόνου και την εξιχνίαση του εγκλήματος. Είναι αυτό που διαθέτει λογοτεχνική ευστροφία, αφηγηματικό ειρμό, αυθεντική και όχι επιτηδευμένη αγωνία, αυτό που με λίγα λόγια συνδυάζει αστυνομικό δαιμόνιο και χτίσιμο ευφάνταστων χαρακτήρων. Είναι πολλές φορές εμποτισμένο με κοινωνικές, ιστορικές, πολιτικές ή άλλες εκφάνσεις που αφορούν σε γεγονότα πραγματικά ή κοντά στην πραγματικότητα έτσι που να αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη με μια αύρα μυστηρίου. Η τέχνη του αστυνομικού μυθιστορήματος ίσως να είναι και η πιο δύσκολη ως προς την σύλληψη των χαρακτήρων, την συνοχή και την εξιστόρηση με τέτοιο τρόπο που ο αναγνώστης να νιώθει πως το αστυνομικό που κρατά στα χέρια του δεν αντιγράφει μανιέρα αλλά διατηρεί την δική του προσωπική χροιά και ύφος.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Η γραφή του άγνωστου στο ευρύ κοινό Μιχαήλ Μητσάκη αποτελεί σημαντική μαρτυρία για την αθηναϊκή ζωή αλλά και λογοτεχνική παρακαταθήκη για τα τέλη του 19ου αιώνα καθώς τα δύο διηγήματα που εμπεριέχονται σε αυτή την έκδοση προσφέρουν στον αναγνώστη την νοερή περιήγηση στα σοκάκια της κοινωνίας της εποχής καθώς και της ιστορικής μνήμης. Ο συγγραφέας, με το προσωπικό του απαράμιλλο ύφος, με την τολμηρή και ιδιαίτερα γοητευτική αφηγηματική του δεξιοτεχνία, ξεδιπλώνει μέσα από μια γλώσσα ξεχασμένη πια όλα αυτά που παρατηρεί στους περιπάτους και τις κοινωνικές του δραστηριότητες σκαλίζοντας το πνεύμα του καθώς στοχαζόμενος. Ο Μιχαήλ Μητσάκης ανήκει σε μια γενιά δημιουργών που αναδύονται από την κοινωνία, με ένα μεστό ταλέντο και μια έμφυτη κλίση στο γράψιμο, μία κλίση που καλλιεργείται μέσα από την κοινωνική παρατήρηση. Δεν είναι συγγραφέας επαγγελματίας, είναι ένας αυθεντικός εκπρόσωπος της τέχνης της γραφής που προκύπτει μέσα από την ενασχόλησή του με τον ρόλο του δημοσιογράφου, έναν ρόλο που υπηρέτησαν πολλοί λογοτέχνες, τόσο σύγχρονοί του όσο και μεταγενέστεροι.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Όταν ένας εκ των κορυφαίων λογοτεχνών όπως ο Ιβάν Τουργκένιεφ αποφασίζει να καταπιαστεί με δύο έργα εμβληματικά, τον Άμλετ και τον Δον Κιχώτη, τότε αυτό το τρίπτυχο, αυτή η συνάντηση δεν μπορεί παρά να είναι αποκαλυπτική και θεμελιώδης. Όπως αναφέρεται στον πρόλογο της έκδοσης από τον ίδιο τον μεταφραστή Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη, η ιδέα της συγγραφής αυτής της τόσο διεισδυτικής ανάλυσης εντυπώθηκε στον νου του Τουργκιένιεφ από πολύ νωρίς καθώς είχε, όχι άδικα, γοητευτεί από τα δύο πρόσωπα και πρωταγωνιστές των γνωστών πλέον έργων και είχε σκοπό να προχωρήσει στη δημοσίευση του κειμένου του. Ο ίδιος ο Τουργκιένιεφ εξάλλου σε μια επιστολή του αναφέρει χαρακτηριστικά πως ετοιμάζει ένα άρθρο για την σχέση Άμλετ και Δον Κιχώτη ήδη με ημερομηνία 3 Οκτωβρίου 1856.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Δεν θα ήταν υπερβολή να επαναλάβουμε πως η ποίηση μπορεί και είναι ικανή να σώσει αυτόν τον μάταιο κόσμο από την πεζότητα και την ανοησία του. Ο Ρίλκε, αυτός ο επιβλητικός ποιητής και συγγραφέας, είναι αναμφίβολα ένας από τους σωτήρες και ένας από τους εκφραστές της ποιητικής τέχνης, αυτής της τόσο αρχέγονης τέχνης που ξεκινά από τον Όμηρο τουλάχιστον για τον δυτικό κόσμο. Ο Ρίλκε ξεχύνεται σε έναν ποιητικό οργασμό όπου πρωταγωνιστούν η ανάμνηση και η νοσταλγία, ο θάνατος και η ανάμνηση αυτού, η χαμένη νοσταλγία ενός έρωτα ή ενός έρωτα που δεν τελεσφόρησε ποτέ και χάθηκε μια για πάντα. Εξάλλου, εκείνος είναι ο συγγραφέας του Ανεκπλήρωτου έρωτα και τόσων άλλων ιστοριών με βάση τον έρωτα που πληγώνει αλλά και γοητεύει αιώνες τώρα, είναι ο ποιητής που με συμβολισμούς και αλληγορίες καλεί τον αναγνώστη να προσπαθήσει να τον ερμηνεύσει.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.