“Οι άνθρωποι δε θέλουν να πεθάνουν, γι’ αυτό και ανατρέχουν στην τέχνη: γιατί γνωρίζουν ότι θα τους δώσει ζωή” έχει πει πρόσφατα ο ζωγράφος Τζορτζ Κόντο με αφορμή μια έκθεσή του στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Η Μαρία Γκάινσα αφηγείται ιστορίες που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τον ιδιαίτερο και μοναδικό κόσμο της τέχνης και κυρίως της ζωγραφικής. Σε όλες τις ιστορίες που αγγίζουν τα ανθρώπινα όρια, όμοια με εκείνα που και οι ζωγράφοι οι ίδιοι άγγιξαν, πρωταγωνίστρια είναι μια γυναίκα που κάθε φορά αφηγείται το παρόν με όπλο το παρελθόν μέσα από έναν έντονο συναισθηματισμό. Η ίδια αντλεί δύναμη από τους ζωγράφους με τους οποίους έρχεται νοερά σε επαφή και αφηγείται τις προσωπικές τους ιστορίες, ιστορίες που μοιάζουν να έχουν πολλά κοινά με τις ιστορίες των ηρώων της, αυτούς που η ίδια “ζωγραφίζει” και “απεικονίζει” μέσα από τις λέξεις της.Περισσότερα
