“Οι νεκροί δεν μπορούν να δώσουν κανέναν αγώνα, εμείς οι ζωντανοί πρέπει να δώσουμε τον αγώνα γι’ αυτούς. Πρέπει να θυμόμαστε, γιατί υπάρχουν και άλλοι τροχοί που γυρίζουν, εκτός από τον τροχό της δικαιοσύνης. Ο χρόνος είναι ένας από αυτούς, ένας πελώριος και αδιάφορος τροχός, κι όταν κυλάει ο τροχός του χρόνου και οι άνθρωποι ξεχνούν, υπάρχει κίνδυνος να ξαναβρεθούμε στην αρχή του κύκλου”. Αυτά γράφει ο αδερφός του δολοφονημένου στρατιώτη Σεμπάστιαν Γκράχαμ – φανταστικά πρόσωπα και τα δύο – στο άρθρο του για την καταδίκη της Κυνηγού, στην σύλληψη της οποίας συνέβαλε τα μέγιστα και ο ίδιος. Η συγγραφέας πιάνει το νήμα μιας ακόμα ιστορίας του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου και χτίζει ένα εκτενέστατο αλλά πολύ συναρπαστικό και καθηλωτικό μυθιστόρημα για όσα φρικτά εκτυλίχθηκαν από Ναζί σε βάρος αθώων ανθρώπων.
Ο κύκλος του αίματος έχει όνομα
Ο Δανός φιλόσοφος Κίρκεγκορ έγραφε χαρακτηριστικά πως «Η τιμωρία είναι ανάλογη του παραπτώματος: να στερηθείς κάθε χαρά της ζωής, να φτάσεις στο υψηλότερο σημείο αποστροφής για τη ζωή». Η κυνηγός Λορελάι Φογκ με ψεύτικο όνομα, παρελθόν και ταυτότητα, ισχυρίζεται μέχρι την σύλληψή της και την αποκάλυψη του μυστικού της πως η ίδια έπεσε θύμα του πολέμου, πως ο πατέρας της ήταν Ναζιστής αλλά η ίδια δεν γνώριζε τίποτα και πως λυπόταν για όλα αυτά που συνέβησαν. Η αλήθεια βέβαια θα αποδεικνυόταν πολύ σκληρή και ο τρόπος αντίδρασής της στην έρευνα που κίνησαν οι δικοί της κυνηγοί αποκάλυψαν το ύψος και το μέγεθος της θηριωδίας για την οποία δεν υπάρχουν λόγια και σχόλια, ένα απέραντο σύμπαν φρίκης και ψεμάτων, ένα αχανές στρατόπεδο απάτης και παραλογισμού. Μία “άγγελος του θανάτου” όπως πολλοί που της έμοιαζαν και οδήγησαν στον θάνατο πλήθος ανθρώπων στο όνομα μιας κάποιας αρρωστημένης ιδεολογίας και ενός δόγματος μίσους.
Η ίδια η Κυνηγός, όπως την αποκαλεί η συγγραφέας, είναι ένα πρόσωπο που υπηρετεί ανοιχτά το κακό και σπέρνει τον τρόμο και το θανατικό. Μία γυναίκα πίσω από μια μάσκα μεταβαίνει στην Αμερική για να ξεκινήσει μια νέα ζωή δίχως κανένα αίσθημα ενοχής για όσα έχει διαπράξει καθώς η ίδια αποτέλεσε ένα άξιο γρανάζι στη μηχανή εξολόθρευσης ανθρώπων, ένας ακούραστος στρατιώτης σε αποστολή για χάρη του Φίρερ. Και οι άνθρωποι που διαμελίζονταν στο όνομα κάποιας ιερής σταυροφορίας που μόνο το καθεστώς μπορούσε να συλλάβει ήταν αυτοί οι οποίοι κατά την κρίση των ναζιστών εγκεφάλων χάραξης αυτής της στρατηγικής δεν είχαν λόγο ύπαρξης, αποτελούσαν υπανθρώπους και βαρίδια. Είναι δε εκπληκτικά ισχυρό το όπλο της προπαγάνδας στην παγίδα και στα δίχτυα της οποίας μπλέχτηκαν τόσοι και τόσοι Γερμανοί, οι οποίοι αγνοούσαν τις φρικαλεότητες που λάμβαναν χώρα οργανωμένες μυστικά από αρρωστημένα μυαλά όπως η Κυνηγός.
Μία γενναία μαχητής
Αφανίζει ενήλικες, παιδιά, ηλικιωμένους, Εβραίους και παρείσακτους σύμφωνα με τη δική της θεώρηση, δεν υπάρχει εμπόδιο να την σταματήσει μέχρι που βρίσκεται στον δρόμο της η αγέρωχη και ατρόμητη Νίνα Μάρκοβα, ένα πραγματικό τσακάλι του πολέμου, ένα αετός των αιθέρων και μία γυναίκα με αντρική δύναμη και με σθένος που καταρρίπτει δίκαια τον μύθο περί ασθενούς φύλου, το οποίο έτσι και αλλιώς δεν ισχύει. Είναι μία γυναίκα πιλότος, από εκείνες που κατέρριπταν γερμανικά αεροπλάνα με θάρρος και θράσος, δίχως φόβο αλλά με πάθος, είναι η προσωποποίηση της πάλης του καλού ενάντια στο κακό που τότε κυβερνούσε την Ευρώπη. Πιστή στην χώρα της αλλά όχι στον Στάλιν, καταφεύγει στην απόδραση με όπλο το διπλάνο της για να γλιτώσει από τα δίχτυα μιας ζωής δίχως μέλλον στην μεταπολεμική Ρωσία.
“Η Κυνηγός δεν σάλεψε. Στεκόταν κατάχλωμη, ένα κουνέλι παραλυμένο από το βλέμμα ενός φιδιού, ένα σοβιετικό διπλάνο καθηλωμένο στον ουρανό μέσα στο φως ενός γερμανικού προβολέα” θα μας πει η συγγραφέας για την μάχη ανάμεσα σε δύο πρόσωπα που αντιμάχονται, δύο πρόσωπα που ξανασυναντιούνται στο μεταπολεμικό μέτωπο γιατί έτσι το θέλησε η μοίρα αλλά και η ιστορία. Η ιστορία όμως είναι αμείλικτη και δεν αφήνει για πολύ καιρό τα μυστικά να μένουν σιωπηλά, έτσι όσο η εξαιρετική αφήγηση της συγγραφέως εξελίσσεται ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με το ξετύλιγμα της αινιγματικής φυσιογνωμίας της Κυνηγού, μία φυσιογνωμία που ξεμπροστιάζεται από την επιστροφή στα γεγονότα του πολέμου μέσα από την εξιστόρηση της Νίνας και των άλλων ηρώων που την αναζητούν για να αποδώσουν δικαιοσύνη.
Το μυθιστόρημα είναι πολύ έντονο σε συγκινήσεις, πλούσιο σε περιγραφές, αναμνήσεις και εικόνες, είναι μία πραγματική και συγκλονιστική αναδρομή σε ένα σκοτεινό παρελθόν μέσα από το οποίο όμως ξεπήδησαν και όμορφες ιστορίες όπως αυτή της μικρής Ρουθ, η οποία τελικά κατόρθωσε να επιβιώσει από την λαίλαπα αίματος και να βρίσκει θαλπωρή στην αγκαλιά της έτερης πρωταγωνίστριας Τζόρνταν ΜακΜπράιντ, η οποία και την γλίτωσε από τα δίχτυα της αδίστακτης Κυνηγού. Η ιστορία γράφεται από τους πρωταγωνιστές της και αυτό είναι κάτι που έρχεται να επιβεβαιωθεί για ακόμα μια φορά στην περίπτωση αυτού του συγκλονιστικού βιβλίου που δεν είναι απλά μια ιστορία αφήγησης και μία ωραία επινοημένη ιστορία, αλλά το αποτέλεσμα μιας ενδελεχούς έρευνας από μεριάς της συγγραφέως, η οποία στο τέλος του βιβλίου μας δίνει και λεπτομέρειες για πρόσωπα και τα μέρη στα οποία αναφέρεται διεξοδικά.
“Ο αυτοέλεγχος είναι εκείνο που ξεχωρίζει τους ανθρώπους από τα κτήνη”
“Δεν φοβάμαι ούτε τις νυχτερινές πτήσεις ούτε τις βόμβες ούτε τους φασίστες που θα θέλουν να με καταρρίψουν. Δεν ξέρω τι θα πει φόβος. Είμαι πιο ανθεκτική από κάθε κορίτσι του πανεπιστημίου με τέλειο βιογραφικό και χίλιες ώρες πτήσης”.
