Ετικέτα: ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΣ

Η Σκακιστική Νουβέλα δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στη Στοκχόλμη το 1943, ένα χρόνο αφότου ο Στέφαν Τσβάιχ αυτοκτόνησε μαζί με τη γυναίκα του στη Βραζιλία, όπου είχε βρεθεί αυτοεξόριστος.
Για το κορυφαίο αυτό έπος όσα και να γραφτούν, δε θα είναι ποτέ αρκετά. Και αυτό οφείλεται στο ότι μέσα από μια πρόζα που παραπέμπει στην αισθητική του βιεννέζικου ιμπρεσιονισμού, και μέσα από το κοινωνιολογικό αποτύπωμα μιας ολόκληρης εποχής που σημάδεψε τις αρχές του 20ού αιώνα, ο Τσβάιχ μετατράπηκε στο γνησιότερο αφηγητή του τέλους της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας. Χρησιμοποιώντας περιγραφές του ψυχολογικού προφίλ των ηρώων του, οι οποίες παραπέμπουν στα επιστημονικά ευρήματα του Φρόιντ, γίνεται σαφές πόσο πολύ ενδιαφέρεται σε βάθος για την ερμηνεία ψυχολογικών παραμέτρων.Περισσότερα

Θέμις Παναγιωτοπούλου

Σπούδασε πολιτική επιστήμη στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Οι μεταπτυχιακές της σπουδές έχουν ως αντικείμενο μελέτης την Πολιτιστική Διαχείριση στο πλαίσιο του Μεταπτυχιακού Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Η διδακτορική της διατριβή, είχε ως αντικείμενο μελέτης την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν με αφορμή το επιχείρημα Huntington (clash of civilizations) και ιστορικό πλαίσιο έρευνας την περίοδο από τη διακυβέρνηση των Pahlevi μέχρι και την περίοδο Ahmadinejad. Το 2006, αποφοίτησε από την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Το 2021 κυκλοφόρησε το πολιτικό της μυθιστόρημα «Ακροβάτες», από τις εκδόσεις Πνοή, ενώ το 2020 κυκλοφόρησε το παραμύθι της «Τα Μαγικά Παπούτσια».

www.bookmatters.gr

Οι Στέφαν Τσβάιχ και Γιόζεφ Ροτ έδρασαν και δημιούργησαν σε μια εποχή όπου καίγονταν βιβλία ενώ λίγο αργότερα θα καίγονταν και άνθρωποι. Δύο πρωταρχικοί εκπρόσωποι της λογοτεχνίας του μεσοπολέμου, που τόσο χτυπήθηκε από τον φασισμό και τον ίδιο τον Χίτλερ ως μία επικίνδυνη απειλή στο αφήγημά του, παρουσιάζονται εδώ σε όλο τους το φάσμα. Οι δύο φίλοι μοιάζουν τόσο πολύ με τον Δάμωνα και τον Φιντία, δύο φίλους που έρχονται από το παρελθόν της Αρχαίας Ελλάδας, μια ιστορία γνωστή αλλά που εδώ παίρνει σάρκα και οστά μέσα από αυτούς τους δύο κορυφαίους λογοτέχνες. Πρόκειται για δύο μορφές που άφησαν ανεξίτηλα το σημάδι τους και το αποτύπωμά τους σε αυτό που ονομάζουμε λογοτεχνία και διανόηση. Η παράλληλη πορεία τους είναι μυθιστορηματική από μόνη της, αλλά αξίζει να ιδωθεί υπό ένα κοινό πρίσμα λογοτεχνικής αλληλεγγύης που επιστράτευσαν σε καιρούς χαλεπούς, τόσο για τους ίδιους όσο και για τον κόσμο στον οποίο βρέθηκαν να ζήσουν, να επιβιώσουν και ευτυχώς για μας να δημιουργήσουν.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Άνθρωποι στο περιθώριο, άνθρωποι στη δίνη μιας οδυνηρής συγκυρίας, άνθρωποι ταυτισμένοι με μία άστατη περίοδο που συγκλόνισε τον κόσμο και την παγκόσμια κοινότητα. “Στις περιγραφές του ζωντανεύουν οι ταβέρνες και τα καπηλειά του Βερολίνου των τελευταίων δεκαετιών. Είναι ένα κομμάτι από την ιστορία και τη ζωή της πρωτεύουσας” διαβάζουμε στο επίμετρο του βιβλίου επιμελημένο όπως και στον Ταξιδιώτη από τον Πίτερ Γκράαφ. Η μετάφραση της Μαρίας Αγγελίδου και του Άγγελου Αγγελίδη προσδίδουν στο βιβλίο ένα μεγάλο συν για να αντιληφθεί ο αναγνώστης τον πυρήνα της σκέψης του Μπόσβιτς. Πρόκειται για ένα από τα δύο βιβλία του Μπόσβιτς που διασώθηκαν μιας και τα υπόλοιπα χάθηκαν μια για πάντα από τον χάρτη, τα πήρε μαζί του κατά την βύθιση του πλοίου στο οποίο επέβαινε και όπου βρήκε τραγικό θάνατο σε ηλικία μόλις 27 ετών. Ο Μπόσβιτς στο βιβλίο αυτό περιγράφει μία ολόκληρη τραγική συνθήκη για τους ανθρώπους της εποχής του, ανθρώπους σε ένδεια που αναζητούν την τύχη τους.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Διαβάζοντας όλο και περισσότερο για την περίοδο του μεσοπολέμου και μελετώντας κανείς τόσο τα ιστορικά όσο και τα μυθιστορηματικά βιβλία που γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης συγκυρίας, ανακαλύπτει πόσο η ατομική ευθύνη του καθενός και της καθεμιάς τελικά οδήγησε στην άνοδο του ναζισμού. Μία κοινωνία βρισκόταν σε αναβρασμό λόγω των ιστορικών γεγονότων με την απώλεια εισοδήματος, τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας και τον πληθωρισμό που κάλπαζε και προκαλούσε φτώχεια και ανέχεια. Αυτά είναι πραγματικά γεγονότα που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ούτε και να αγνοήσει. Ωστόσο, το να οδηγείς στην πυρά μια συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων – τους Εβραίους εν προκειμένω – για όλα τα δεινά που σου συμβαίνουν, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό που αξίζει να αναλυθεί. Ο Μπέρκελ μάς παρουσιάζει την άλλη όψη του νομίσματος με δύο ανθρώπους που βιώνουν πλήρως και με απόλυτη συναίσθηση όσα συμβαίνουν γύρω τους.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.