Βίλχελμ Ράιχ, Άκου ανθρωπάκο, Εκδόσεις Μίνωας

Πρόκειται για ένα βιβλίο κόλαφο, ένα κατηγορώ όμοιο με εκείνο του Εμίλ Ζολά λίγα χρόνια πριν. Ο Ράιχ βάλλει ανοιχτά την ανθρώπινη φύση που έχει ατιμάσει την ταυτότητά της, είναι μία μνεία στα λάθη και τις παραλείψεις μιας κοινωνίας δίχως πλοηγό και σκοπό έχει να ξεσηκώσει τα μέχρι πρότινος πιστεύω και να διασαλεύσει, να ταρακουνήσει και να ανατρέψει, αν είναι δυνατόν, τις όποιες σκουριασμένες νοοτροπίες που οπισθοδρομούν το ανθρώπινο είδος και το έχουν καταντήσει στην κατάσταση που εξακολουθεί σήμερα να υφίσταται. Ο συγγραφέας δεν είχε σκοπό να το εκδώσει, το κρατούσε φυλαγμένο και επτασφράγιστο για ιδία χρήση, αποτελούσαν όλες αυτές οι σελίδες μύχιες σκέψεις του και θα έλεγα ένα ξέσπασμα αλλά συνάμα και μία κατάθεση ψυχής για αυτά που του συνέβαιναν αλλά και για αυτά που επρόκειτο να συμβούν στα χρόνια που θα επακολουθούσαν. Σαν ένας άλλος προφήτης, σύγχρονος αυτήν την φορά, έρχεται το 1947, όταν και δημοσιεύτηκε το εν λόγω κείμενο, να ταράξει τα νερά της ηθικής που κοιμούνταν τον ύπνο του αδίκου και όχι του δικαίου.Περισσότερα

Έρνστ Τόλλερ, Ήμουν ένας Γερμανός. Η αυτοβιογραφία ενός επαναστάτη, Εκδόσεις Ερατώ

Προσωπικότητα που έδρασε με σθένος και γενναιότητα μέσα σε μία ταραχώδη εποχή, ο Ερνστ Τόλλερ υπήρξε πνευματικός άνθρωπος μέσα στην επαναστατικότητα που τον ενέπνεε και τον εξέφραζε. Κυριότερο σημείο και βασικός σταθμός της ζωής του ήταν το γεγονός πως υπηρέτησε αρχικά στο μέτωπο του πολέμου στο πλευρό των Γερμανικών δυνάμεων και μάλιστα προήχθη σε υπαξιωματικό του Στρατού. Εκεί είδε όμως ιδίοις όμμασι και από νωρίς τη φρίκη και τη ματαιότητα ενός άδικου και καταστροφικού πολέμου σε τέτοιο σημείο που αρρώστησε ψυχικά και έτσι κρίθηκε ακατάλληλος για την συνέχιση του στο στράτευμα. Απαλλάχτηκε και ανέλαβε δράση επαναστατική με σκοπό την αλλαγή της πολιτικής σκυτάλης και τελικά την πολυπόθητη ειρήνη. Ο Τόλλερ υπήρξε ηγετική φυσιογνωμία μιας επανάστασης που είχε ως στόχο τον άνθρωπο στο επίκεντρό της και την ανάληψη της εξουσίας στην υπηρεσία εκείνου και όχι την εξόντωσή του μέσω ενός αδηφάγου πολέμου.Περισσότερα

Klaus Mann, Μεφίστο, Εκδόσεις Έρμα

Το Μεφίστο είναι ένα σκοτεινό και ομιχλώδες μυθιστόρημα, είναι μία καταβύθιση από μέρους του συγγραφέα σε όσα ο ίδιος βίωσε κατά την κρίσιμη περίοδο της επικράτησης της δικτατορίας του Γ’ Ράιχ. Είναι η αντανάκλαση ενός κόσμου κλεισμένου και αποκλεισμένου από μία ομάδα, μια συμμορία ανθρώπων που εξευτελίζουν, εκμεταλλεύονται και χειραγωγούν την ανθρώπινη υπόσταση. Το δράμα που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια του αναγνώστη είναι μία παράσταση κωμικοτραγική με χαρακτηριστικά τέρατος, ένας θίασος στον οποίο δεν παίρνουν μέρος μόνο οι ηθοποιοί όπως ο Χέφγκεν, αλλά κυρίως οι ίδιοι οι οργανωτές που κινούν τα νήματα του όλου θεάματος, δηλαδή η χιτλερική προπαγάνδα. Πίσω από τη μάσκα κρύβεται ένας άνθρωπος που χωρίς να το κατανοεί υπηρετεί τον σκοπό μιας ολόκληρης κυβέρνησης – αν μπορεί κανείς να την ονομάσει κυβέρνηση γιατί δεν είναι δημοκρατική ως προς την λειτουργία της – και υποσκάπτει την ίδια του την ελευθερία.Περισσότερα

Hans Fallada, Και τώρα ανθρωπάκο;, Εκδόσεις Gutenberg

“Ο Φάλαντα γνωρίζει από πρώτο χέρι την κατάσταση την οποία περιγράφει. Το Και τώρα ανθρωπάκο; είναι γραμμένο στην καρδιά της κρίσης και από συγγραφέα που είχε νιώσει για τα καλά τις συνέπειές της. Μετά την επιτυχία του προηγούμενου μυθιστορήματος, ο Φάλαντα είδε τον εκδότη και συγχρόνως εργοδότη του, συμπαρασυρόμενο από τις χρηματοπιστωτικές αναταράξεις, να φτάνει στο χείλος της χρεοκοπίας” γράφει ο Κώστας Κουτσουρέλης στην εισαγωγή του βιβλίου και αποκαλύπτει εύστοχα όλο το παρασκήνιο και το ιστορικό πίσω από την συγγραφή αυτού του συγκλονιστικού βιβλίου. Ο Φάλαντα επιλέγει όπως και στα άλλα του βιβλία να γράψει ένα βιβλίο στο οποίο ψυχαναλύει τον πρωταγωνιστή του, δηλαδή τον εαυτό του μιας και όλα όσα καταθέτει αγγίζουν τη δική του προσωπική ζωή και τις δικές του παλινωδίες από τις οποίες δεν κρύβεται.Περισσότερα

Heinrich A. Winkler, Βαϊμάρη. Η ανάπηρη δημοκρατία 1918-1933, Εκδόσεις Πόλις

Είναι αδιαμφισβήτητο πως η φρίκη του Α’ Παγκοσμίου πολέμου προκαλεί στους Ευρωπαίους μια συγκλονιστική κρίση συνείδησης, σε τέτοιο βαθμό που αμφισβητούν πλέον ανοιχτά το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Έχουμε άρνηση των παραδοσιακών αξιών, φυγή στο παράλογο, αμφισβήτηση της κατεστημένης κοινωνικής τάξης των ελίτ και αναζήτηση εξόδου από το αδιέξοδο με μία τάση στην γενική ανατροπή (κάτι που εκφράζεται και μέσω του σουρεαλισμού). Η Κοινωνία των Εθνών, πρόδρομος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, δημιουργήθηκε ακριβώς μετά τον πόλεμο για να εξομαλύνει τις διαφιλονικούμενες πλευρές και να αποσοβήσει μελλοντικές συγκρούσεις. Δυστυχώς, αποδείχτηκε φρούδα η ελπίδα αυτή και ο ρόλος της αυτοακυρώθηκε, χάνοντας σιγά σιγά μέλη της όπως η Γερμανία και η Ιταλία που αποχώρησαν.Περισσότερα

Rosella Postorino, Στο τραπέζι του λύκου, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα

Μπορεί ο ολέθριος και καταστροφικός Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος να έχει λήξει πριν από σχεδόν 75 χρόνια, όμως τα γεγονότα που έλαβαν χώρα καθ’ όλη τη διάρκειά του δεν έχουν πάψει να απασχολούν τους ιστορικούς και τους απανταχού συγγραφείς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό το βιβλίο που πραγματεύεται:  τη ζωή των γυναικών εκείνων που είχαν “προσληφθεί” ή καλύτερα που είχαν επιστρατευθεί ως δοκιμάστριες του φαγητού του Φίρερ, ώστε να αποφευχθεί η περίπτωση δηλητηρίασής του. Οι γυναίκες αυτές δεν προσήλθαν με τη δική τους θέληση αλλά τους επιβλήθηκε πολλές φορές, ακόμα και με βίαιο τρόπο να υπηρετήσουν την αρρωστημένη ψύχωση του δυνάστη Χίτλερ που με όπλο την εξουσία του δεν δίσταζε να εκμεταλλεύεται τον κάθε άνθρωπο προς όφελός του.Περισσότερα