Σε μια από τις πιο διάσημες λεωφόρους της παγκόσμιας λογοτεχνίας, τη λεωφόρο Νιέφσκι, εκτυλίσσονται παράλληλα δύο φαινομενικά ερωτικές ιστορίες και ο Νικολάι Γκόγκολ βρίσκει την ευκαιρία να μας μιλήσει για τον ιδανικό έρωτα ενός ρομαντικού ζωγράφου και τον σαρκικό πόθο ενός ρεαλιστή υπολοχαγού. Όμως, στη στοιχειωμένη από θρύλους και μυστικά Πετρούπολη, ο αναγνώστης σταδιακά ανακαλύπτει ότι τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται: μέσα σε μια ατμόσφαιρα μυστηριακή, που γίνεται ακόμα πιο σκοτεινή όταν ανάβουν τα φώτα στους δρόμους και πάνω από τη μεγαλούπολη απλώνεται μια τεχνητή λάμψη, οι διαφορετικοί χαρακτήρες της νουβέλας προβάλλουν σαν αντανακλάσεις του ίδιου διαστρεβλωμένου ειδώλου – και ο Γκόγκολ, ακροβατώντας αριστοτεχνικά ανάμεσα στο τραγικό και το φαιδρό, μας υπενθυμίζει ότι η ζωή είναι απλώς ένα όνειρο κρυμμένο μέσα σ’ άλλο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)