Μετά το Α’ μέρος του άρθρου μας στο οποίο παρουσιάστηκαν κάποια υπέροχα βιβλία που σας προτείνουμε για το μήνα Νοέμβριο, συνεχίζουμε εδώ με ακόμη περισσότερα επιλεγμένα αναγνώσματα που θα σας κρατήσουν καλή συντροφιά τον τελευταίο μήνα του φθινοπώρου.
Matteo Strukul, Καζανόβα, Εκδόσεις Μεταίχμιο
Είναι γνωστή η έκφραση Καζανόβας για να μιλήσουμε για κάποιον άνδρα, ο οποίος ερωτοτροπεί και προβαίνει σε ερωτικές πράξεις που διαπνέονται από μία αστείρευτη και ακόλαστη εκδηλωτικότητα δίχως όρια. Ο Καζανόβα υπήρξε υπαρκτό πρόσωπο στην Βενετία του 18ου αιώνα και με την προκλητική στάση και δράση του κατόρθωσε να γίνει μυθικό πρόσωπο με πλείστες ερμηνείες ως προς την ερωτική ζωή του. Το βιβλίο αυτό έρχεται να ρίξει φως στο πρόσωπο του και στην πολυτάραχη ζωή αυτής της πολυσχιδούς φυσιογνωμίας, ο οποίος μεταπηδά από ερωμένη σε ερωμένη όπως το πουλί που πηδά από κλαδί σε κλαδί για να αναζητήσει τον έρωτικό του σύντροφο. Εδώ η ιστορία εστιάζεται σε ένα καθ’ ομολογία σκοτεινό παιχνίδι σε μία εποχή όπου η Βενετία μαστίζεται από πολιτική αστάθεια και ιστορίες παρακμής. Ο Καζανόβα εμπλέκεται επικίνδυνα σε ερωτικές ίντριγκες και ο συγγραφέας μας μεταφέρει στα παρασκήνια μιας ιδιαίτερης ιστορικής συγκυρίας.
Νίκος Ξένιος, Τα σπλάχνα, Εκδόσεις Κριτική
Η τέχνη είναι το όπλο εκείνο του ανθρώπου μέσα από το οποίο μπορεί και βλέπει πιο όμορφο τον κόσμο, είναι εκείνο το βοηθητικό εργαλείο για να αναστοχαστούμε και να εντρυφήσουμε στην ίδια μας την υπαρξιακή ταυτότητα. Ο Νίκος Ξένιος, με αυτό το ιδιαίτερο και πολύ φιλοσοφικό μυθιστόρημα, πετυχαίνει να μας μεταφέρει νοερά στον κόσμο του ήρωά του, έναν ήρωα αμφιλεγόμενο και πολύ ανήσυχο ως προς την σύλληψη του νοήματος της ζωής και των όσων μας περιβάλλουν. Ουσιαστικά, πρόκειται για μία καταβύθιση στην προσωπικότητα, τη φυσιογνωμία ενός ανθρώπου όμοιου με εμάς με ενδόμυχες αγωνίες για αυτό και ο τίτλος καθρεφτίζει αυτή τη διαρκή επαφή με τον εσωτερικό κόσμο. Ο δικός του σε σύγχυση, σε πλήρη αποδόμηση και ο ίδιος σε έναν αγώνα να βρει τον χαμένο μίτο, θα τα καταφέρει;
Ε.Τ.Α. Χόφμαν, Η μνηστή του βασιλιά, Εκδόσεις Κίχλη
Ο συγγραφέας των βιβλίων “Βίος και πολιτεία του γάτου Μουρ” και “Οι τελευταίες μέρες του σκύλου Μπεργκάτσα” όπως και του πασίγνωστου Καρυοθραύστη που ενέπνευσε τον Τσαϊκόφσκι, υπήρξε μια μεγαλοφυΐα του καιρού του. Θα μπορούσε κανείς να τον παρομοιάσει με τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, με την έννοια πως το χιούμορ που επιστρατεύει είναι ένα αντίδοτο στα πολλά βάσανα που πέρασε ο ίδιος. Πολύπλευρη προσωπικότητα στα βιβλία του διακρίνουμε το κωμικό στοιχείο αλλά και το φανταστικό μέσα από ένα πάντρεμα μοναδικής ευφυΐας που σαγηνεύει τον αναγνώστη και τον μεταφέρει σε έναν άλλο κόσμο παραμυθένιο με εικόνες ονειρικές και περιγραφές υπερρεαλιστικές. Στη μνηστή του βασιλιά ξεδιπλώνει την αφηγηματική του δεξιοτεχνία και θέτει τα διλήμματα της ζωής στην πραγματική τους διάσταση.
Tom Wolfe, Η πυρά της ματαιοδοξίας, Εκδόσεις Σέλας
Πρόκειται πραγματικά για ένα λογοτεχνικό κόσμημα που αξίζει να διαβαστεί από κάθε αναγνώστη για το γεγονός πως είναι ένα σύγγραμμα επίκαιρο για κάθε εποχή και μία γροθιά στο στομάχι της υποκρισίας που διακατέχει την σημερινή αλλά και κάθε κοινωνία. Σήμερα όσο ποτέ, ο Τομ Γουλφ αφηγείται μία ιστορία που βρίσκει όλους εμάς σε κατάσταση προβληματισμού για όσα διαβάζουμε και δεν απέχουν από την πραγματική πραγματικότητα και όχι αυτήν που θέλουν να παρουσιάζουν. Σε ανοιχτό διάλογο με τον Υπέροχο Γκάτσμπυ για την ευδαιμονία των περιόδων 1920, αυτή του Φιτζέραλντ και 1980, δηλαδή αυτή κατά την οποία εκτυλίσσεται το μυθιστόρημα, ο Γουλφ παρουσιάζει έναν πρωταγωνιστή έρμαιο και όμηρο μιας κλειστής ζωής που χαρακτηρίζεται από μία πλασματική ευδαιμονία και έναν περίκλειστο κόσμο που δεν ενδιαφέρεται για όσα συμβαίνουν γύρω. Ο Γουλφ θέτει όμως ανοιχτά και το πρόβλημα των φυλετικών διακρίσεων που τόσο μαστίζει την αμερικανική κοινωνία ακόμα και σήμερα. Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί!
Μπαλτάζαρ Γκράσιαν, Ο ήρωας, Εκδόσεις Opera
Αποτελεί αναμφίβολα ένα μεγαλειώδους σημασίας φιλοσοφικό πόνημα από τον επονομαζόμενο και Νίτσε της Ισπανίας και αυτό όχι άδικα. Ο Γκρασιάν θα ζήσει σε μία εποχή δύσκολη και ταραγμένη εν μέσω Ιεράς Εξέτασης και μιας Εκκλησίας που καταδίκασε πριν από εκείνον τον Ελ Γκρέκο και χρόνια αργότερα λίγο έλειψε να καταδικάσει και τον Γκόγια. Ο ίδιος ταγμένος στις αρχές του και στον ηθικό κώδικα που υποστήριζε, βρέθηκε να κηρύττει και να υπερασπίζεται μέχρι τέλους τις ιδέες του, ιδέες που τελικά τον οδήγησαν στον θάνατο μέσω μιας αναξιοπρεπούς εξορίας. Ο Φίλιππος Δρακονταειδής στην εισαγωγή του βιβλίου γράφει: “Αυτό το βιβλιαράκι είναι ένα σύνολο κεφαλαίων, που ο συγγραφέας του τα ονομάζει “κανόνες”, διεξερχόμενος σε αυτά τις προϋποθέσεις και τις εξ αυτών απαραίτητες αρετές του ήρωα, που δεν προβάλλεται ως συγκεκριμένο αρχέτυπο ή πρότυπο αλλά ως η συγκέντρωση, ο κολοφώνας, η κορωνίδα τελειοτήτων”.
Umberto Eco, Στους ώμους των γιγάντων, Ελληνικά Γράμματα
Κάθε βιβλίο του συγγραφέα, φιλόσοφου και διανοητή Ουμπέρτο Έκο χρήζει προβολής και ανάδειξης. Αυτός ο μέγας στοχαστής που τόσο πίστευε στην κλασική παιδεία και στην ανάγκη να επιστρέφουμε κάθε φορά σε αυτήν, εκτός από τα κορυφαία μυθιστορήματα που έχει γράψει, είχε στο ενεργητικό του πλούσια συγγραφική δραστηριότητα, ομιλίες και πολλές άλλες δράσεις. Στην παρούσα έκδοση παρουσιάζονται συγκεντρωμένα σε έναν τόμο τα κείμενα που διάβαζε στο πλαίσιο διαλέξεων που πραγματοποίησε από το 2001 έως και το 2015 στο φεστιβάλ Milanesiana. Ο Έκο ανατρέχει στη διαχρονικότητα και την σπουδαιότητα της κλασικής παιδείας στη σύγχρονη εποχή ενώ η εικονογράφηση βοηθά τον αναγνώστη και μελετητή να εντρυφήσει ακόμα πιο εύκολα στο πνεύμα του μεγάλου Ιταλού που έφυγε πρόσφατα από κοντά μας.
Τάχα Χουσεΐν, Η προσευχή του αηδονιού, Εκδόσεις Gutenberg
Ένα πραγματικό συγκλονιστικό όσο και συγκινητικό μυθιστόρημα από τον άνθρωπο που επί των ημερών του ως Υπουργός Παιδείας της Αιγύπτου κατάφερε να προωθήσει σημαντικές αλλαγές στην παιδεία της χώρας του και να δώσει τη δυνατότητα στα κορίτσια να έχουν πρόσβαση στη στοιχειώδη εκπαίδευση. Η αφήγηση ενέχει στοιχεία που δείχνουν πόσο το ζήτημα της θέσης της γυναίκας στην Αίγυπτο αλλά και στις άλλες αραβόφωνες χώρες είναι καίριο. Η γυναίκα δεν αντιμετωπίζεται ως ίση, αλλά ως πολίτης δεύτερης κατηγορίας και οι άντρες καθορίζουν αδίκως το μέλλον τους. Ο συγγραφέας με όπλο την αληθοφανή ιστορία αυτή, καταδεικνύει το πρόβλημα μέσα από τη δεξιοτεχνική λογοτεχνική του πένα που δεν αφήνει σε κανένα σημείο αδιάφορο τον αναγνώστη.
