Marilu Oliva, Η Οδύσσεια όπως την αφηγούνται η Πηνελόπη, η Κίρκη, η Καλυψώ και άλλες ηρωίδες του ομηρικού έπους, Εκδόσεις Κέδρος

Το ερώτημα που εύλογα τίθεται σήμερα, αιώνες μετά την συγγραφή των ομηρικών επών, είναι το εξής: έχει η ελληνική μυθολογία ερείσματα στη σημερινή εποχή; Είναι οι ιστορίες αυτές ικανές ακόμα και σήμερα να μας διδάξουν και να μας αλλάξουν τον τρόπο σκέψης μας; Την απάντηση την δίνει ο πρώην Υπουργός Παιδείας της Γαλλίας και διανοούμενος Luc Ferry στο βιβλίο του “Μαθαίνοντας να ζούμε” όπου ξεδιπλώνει όλη τη σοφία που κρύβουν οι μύθοι και μας προσφέρει τη δυνατότητα να ανατρέξουμε σε αυτούς και να διδαχτούμε αλλάζοντας το νόημα της ζωής μας. Εξάλλου, μη λησμονούμε πως η φιλοσοφία που γεννήθηκε στον ελλαδικό χώρο είναι αποτέλεσμα μελέτης και βαθιάς κατανόησης των μύθων αυτών, οι οποίοι παραμένουν συμπερασματικά διαχρονικοί και πλούσιοι σε μαθήματα για την ευζωία και την ευδαιμονία.Περισσότερα

Τζορτζ Έλιοτ, Το πέπλο, Εκδόσεις Πατάκη

Με τον έρωτα διαπράττουμε τα περισσότερα λάθη και εγκλήματα, είχε πει κάποτε ένας σοφός και δεν είναι τυχαίο. Στον έρωτα οδηγείται ο άνθρωπος από τρέλα, από ασίγαστο πάθος, από πόθο ανεξέλεγκτο και εκεί έγκειται η επικινδυνότητα του εγχειρήματος καθώς ο έρωτας τυφλώνει και θολώνει το μυαλό προκαλώντας παράλυση και αδυναμία αντίληψης της πραγματικότητας στο όλο της, αυτή είναι και η μαγεία του βέβαια. Μέσα από τον έρωτα, ο άνθρωπος αναγεννάται μα είναι όμως ικανός και να βυθιστεί στην καταστροφή, ο έρωτας είναι αβυσσαλέος και αμείλικτος. Το πέπλο, της κορυφαίας λογοτεχνικής φυσιογνωμίας που ονομάζεται Τζορτζ Έλιοτ, είναι μια ιστορία ξεχωριστά ερωτική, στοχαστική και τόσο συναρπαστικά σκληρή, που επιβεβαιώνει πως ο έρωτας δεν αντέχεται από όλους, δεν έχουν όλες τις ίδιες δυνάμεις για να αντισταθούν σαν εκείνος πάρει άσχημη τροπή.Περισσότερα

Mark Rowlands, Ο φιλόσοφος και ο λύκος, Εκδόσεις του Εικοστού πρώτου

Είναι επιτακτική ανάγκη οι άνθρωποι να καταλάβουν πως ο κόσμος δεν τους ανήκει και η φύση έχει, χιλιετίες τώρα, τους δικούς της κανόνες και τις δικές της ανάγκες. Οι άνθρωποι είμαστε περαστικοί, είμαστε τρωτοί, είμαστε αναλώσιμοι, ανήκουμε στη φύση ως ίσοι αλλά δεν την εξουσιάζουμε και δεν κυριαρχούμε πάνω της. Η φύση και όλα τα όντα που την κατοικούν έχουν τη δική τους ζωή, τον δικό τους κύκλο ζωής, τον οποίο ο άνθρωπος δυστυχώς ταράζει και αναστατώνει με τις παρεμβάσεις του και τις κακές συμπεριφορές του που πηγάζουν από την αυταπάτη του πως είναι ο άρχων όλων. Τεράστιο λάθος να θεωρούμε πως είμαστε ένα μοναδικό είδος που όλα τα άλλα είδη θα πρέπει να μας υπηρετούν. Δεν έχουμε παρά ίσα δικαιώματα και αντίστοιχες υποχρεώσεις απέναντι σε όλους τους άλλους κατοίκους της πλάσης αυτής, είτε αυτά λέγονται ζώα, είτε φυτά, είτε ό,τιδήποτε άλλο που μεγαλώνει και αναπτύσσεται. Η ιστορία του Μαρκ και του Μπρένιν οφείλει να γίνει μια ιστορία κανόνα και όχι εξαίρεσης, κάτι που δεν σημαίνει απαραίτητα πως όλοι πρέπει να αποκτήσουμε λύκο.Περισσότερα

Gordon Kerr, Μια σύντομη ιστορία του Α’ Παγκοσμίου πολέμου, Εκδόσεις Ψυχογιός

Στο βιβλίο αυτό, ένα εξαιρετικό πόνημα του Γκόρντον Κερ, ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με όλα όσα προηγήθηκαν του πιο αιματηρού πολέμου του εικοστού αιώνα αλλά και με όσα διαδραματίστηκαν παγκόσμια σε μια σύρραξη που κόστισε εκατομμύρια ζωές ανά τον κόσμο. Ο συγγραφέας αφηγείται με πολύ ακρίβεια τα όσα συνέβησαν πριν κατά τη διάρκεια και μετά τον Μεγάλο Πόλεμο όπως συνηθίζεται να λέγεται.  Ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με το πρώτο συγκλονιστικό και φρικιαστικό συνολικό έγκλημα του 20ου αιώνα- οι επίσης αιματηροί Βαλκανικοί πόλεμοι είχαν τοπικό χαρακτήρα – στο οποίο κατέφυγαν τόσα και τόσα έθνη μέσα από μία αλληλουχία γεγονότων που το πυροδότησαν οι φιλοδοξίες και η αδυναμία συνεννόησης. Επιβεβαιώνεται δηλαδή η ρήση του Πολ Βαλερύ που αναφέρει χαρακτηριστικά πως πόλεμος είναι όταν αλληλοσκοτώνονται άνθρωποι που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, επειδή κάποιοι άλλοι, που γνωρίζονται καλά μεταξύ τους, δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν.    Περισσότερα

Manuel Vilas, Τα φιλιά, Εκδόσεις Ίκαρος

Μίλα μου ψιθυριστά όταν μου μιλάς για αγάπη είχε γράψει κάποτε ο Σαίξπηρ, ο εκ των επιφανών εκφραστών των διαφόρων πτυχών του έρωτα και της αγάπης. Τα φιλιά είναι το μέσο εκείνο μέσω του οποίου μπορεί και διοχετεύεται όλη η αγάπη στο άλλο πρόσωπο γιατί τα φιλιά ενέχουν εκείνο το μείγμα μέσα από την ένωση των χειλιών που μπορεί και απογειώνει τους δύο συμμετέχοντες. Τα φιλιά τα φλογερά, τα ερωτικά, τα παθιασμένα, δεν είναι μια απλή κίνηση δίχως συμβολισμό, είναι στην πραγματικότητα η έναρξη της απόδειξης μιας σχέσης που χτίζεται και εδραιώνεται, είναι το εισιτήριο για τα όσα θα επακολουθήσουν στα εντός και ιδιωτικά δωμάτια. Σε αυτά προφανώς έχουν πρόσβαση μόνον οι συμμετέχοντες στα φιλιά, τα φιλιά είναι ο ασπασμός τους προς τα άστρα για να παραλλάξω λίγο τον Βίκτορ Ουγκό. Τα φιλιά, δημόσια ή ιδιωτικά, ερεθίζουν, εκστασιάζουν και τελικά αιχμαλωτίζουν σε μια κοινή πορεία που ήδη έχει σφραγιστεί από αυτά.Περισσότερα

Etel Adnan, Ταξίδι Πόλεμος Εξορία, Εκδόσεις Άγρα

Να ζεις μακριά από τον τόπο σου, από εκεί όπου γεννήθηκες είναι σκληρό και επώδυνο. Να είσαι νομάς και να αναζητάς νέα πατρίδα για να καταφέρεις να επιβιώσεις και να ζήσεις κανονικά είναι μια πορεία σαν αυτή στο μέτωπο. Τα παιχνίδια της ιστορίας είναι δυστυχώς πολλές φορές ενάντια στους ανθρώπους που ως μονάδες αδυνατούν να τα βάλουν με τα φλέγοντα γεγονότα και έτσι γίνονται τα θύματα εκείνων που δεν κατάφεραν να αποφασίσουν συνετά για τις τύχες τους. Είναι αυτό που είπε πολύ εύστοχα ο Πωλ Βαλερύ: “Πόλεμος είναι όταν αλληλοσκοτώνονται άνθρωποι που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, επειδή κάποιοι άλλοι, που γνωρίζονται καλά μεταξύ τους, δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν”. Ο Λίβανος, η χώρα καταγωγής της Adnan, είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγή καθώς η συγκεκριμένη χώρα ταλανίζεται από τρομοκρατία και εσωτερικές συγκρούσεις σχεδόν μισό αιώνα τώρα.Περισσότερα

Arthur Schopenhauer, Η τέχνη του γνώθι σαυτόν, Εκδόσεις Ροές

Η συνθήκη της γνωριμίας με τον εαυτό μας και κατ’ επέκταση η αυτογνωσία της φύσης μας σε όλα τα επίπεδα είναι μια κουραστική διαδρομή αλλά παράλληλα είναι και μια προϋπόθεση ευτυχίας και ευδαιμονίας αν κάπως επιτευχθεί. Είναι η είσοδος στον κόσμο της πραγματικής και όχι της πλασματικής πραγματικότητας, είναι η δυνατότητα που έχουμε να πορευόμαστε δίχως αυταπάτες και να προοδεύουμε ως άνθρωποι, επηρεάζοντας και τους γύρω μας. Όλα αυτά ακούγονται ωραία και απλά, μα μόνο αυτονόητα δεν είναι, ειδικά στη σημερινή εποχή της ανοησίας και της έλλειψης ουσίας των πραγμάτων. Ανίδεοι άνθρωποι κινούνται πολλοί ανάμεσά μας δίχως πυξίδα, σαν ναυαγισμένοι και χαμένοι στο τώρα και το αύριο προφανώς. Καμία προεργασία πνευματική, καμία βάση διανόησης, καμία βούληση έστω και για μη βούληση. Ο Σοπενχάουερ συμπυκνώνει σε αυτό το δοκίμιο των εκδόσεων Ροές, όλη του την ξεχωριστή φιλοσοφία και γίνεται συνοδοιπόρος μας αν τον ακολουθήσουμε.Περισσότερα

Thomas Snegaroff, Πούτζι, Εκδόσεις Gutenberg

Υπάρχουν σε κάθε ιστορική περίοδο πρόσωπα, τα οποία δρουν άλλοτε επίγεια και άλλοτε υπογείως και κινούν τα νήματα της ιστορίας με τις δράσεις τους και τις πράξεις τους και με την ισχυρή παρουσία τους στα έδρανα της πραγματικότητας, με αριθμό πρωτοβουλιών που αναλαμβάνουν με θετικό ή αρνητικό πρόσημο. Δραστηριοποιούνται δηλαδή, κυρίως στη σκιά, σαν φαντάσματα και στέκονται έτοιμοι να δέχονται ανά πάσα στιγμή κάθε αποστολή που τους ανατίθεται υπηρετώντας αθόρυβα έναν σκοπό, συνήθως τυφλωμένοι και θολωμένοι από τον πυρήνα των αποφάσεών τους. Η περίοδος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, όπως και άλλες περίοδοι, είναι μια περίοδος συμπυκνωμένων γεγονότων από τα οποία ουδείς μπορεί να ξεφύγει, πολλώ δε μάλλον να μην μπει στη διαδικασία να τα σχολιάσει. Γιατί τα γεγονότα από μόνα τους φέρνουν στην επιφάνεια όλα εκείνα τα στοιχεία που χρήζουν ερμηνείας και επεξεργασίας.Περισσότερα

Μια βόλτα στο Παρίσι, Εκδόσεις Ψυχογιός

Αν είσαι αρκετά τυχερός για να έχεις ζήσει στο Παρίσι όταν ήσουν νέος, τότε όπου και να πας την υπόλοιπη ζωή σου, μένει πάντα μαζί σου, γιατί το Παρίσι είναι μια κινητή γιορτή έχει δηλώσει ο Χέμινγουεϊ, ο Τόμας Τζέφερσον είχε πει πως ένας περίπατος στο Παρίσι σου μαθαίνει πολλά για την ιστορία, την ομορφιά και την ουσία της ζωής, ο Βίκτορ Ουγκό είχε δηλώσει πως μια ανάσα από Παρίσι κρατά την ψυχή ζωντανή. Το Παρίσι είναι η πόλη του φωτός, είναι η πόλη που εκπέμπει πολιτισμό και πνεύμα σε κάθε άκρη του, είναι η πόλη που δεν αφήνει τον επισκέπτη της δίχως εκπλήξεις και τον γεμίζει με τόσες πολλές εμπειρίες και εικόνες που φεύγει χορτάτος για να ξαναγυρίσει γιατί μία επίσκεψη ποτέ δεν είναι αρκετή. Το Παρίσι όμως δεν είναι μόνο για μεγάλους, είναι για όλους και πόσο μάλλον για τους λιλιπούτειους επισκέπτες του, τα παιδιά που γεμίζουν τις ζωές με χαρά και αισιοδοξία, με το γέλιο τους, το παιχνίδι τους, την ανεμελιά τους.

Παρίσι, η πόλη της ιστορίας, των εκπλήξεων και των πολιτιστικών διαδρομών

“Ο ήλιος είχε πέσει. Η νύχτα όλο επισημότητα είχε πάρει τη θέση της. Τα παιδιά χώρισαν πηγαίνοντας το καθένα, χωρίς να το γνωρίζουν, κατά τις συνθήκες και κατά το τυχαίο, να ωριμάσουν το πεπρωμένο τους, να σκανδαλίσουν τους πλησίον τους και να προχωρήσουν προς τη δόξα ή προς την ατίμωση” γράφει ο υπέροχα αινιγματικός και ποιητικός Σαρλ Μπωντλαίρ στη Μελαγχολία του Παρισιού όπου ξεδιπλώνει την αγάπη του για την πόλη. Το Παρίσι πάντα ήταν τόπος έμπνευσης για όλες τις εποχές γιατί περικλείει ιστορία, ανθρώπους, εικόνες και αποτελεί αναμφίβολα ένα κινητό μουσείο, το οποίο κανείς δεν χορταίνει να βλέπει. “Αν είσαι αρκετά τυχερός για να έχεις ζήσει στο Παρίσι όταν ήσουν νέος, τότε όπου και να πας την υπόλοιπη ζωή σου, μένει πάντα μαζί σου, γιατί το Παρίσι είναι μια κινητή γιορτή” έχει δηλώσει ο Χέμινγουεϊ για το Παρίσι, όπου έμελλε να γίνει το πεδίο δράσης καλλιτεχνών, ποιητών, συγγραφέων και άλλων δημιουργών.

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μια νοερή περιπατητική διαδρομή στα μονοπάτια του Παρισιού συντροφιά με το μαύρο Γάτο ως βοηθό και συνοδό στην πόλη που διαθέτει το Λούβρο, το Μουσείο του Ορσαί, που γέννησε τον Βολταίρο, τον Μολιέρο, τον Απολιναίρ, που φιλοξένησε τον Όσκαρ Ουάιλντ, τον Τζέιμς Τζόυς, τον Χένρι Μίλερ και τόσους άλλους ξακουστούς επισκέπτες. Το Παρίσι είναι συνυφασμένο με τις τέχνες και κάθε μορφή έκφρασης, την ποίηση, την λογοτεχνία, τον χορό, την ζωγραφική, την γλυπτική και μετράει αιώνες ιστορίας εμποτισμένους με γεγονότα σημαντικά και κομβικά. Η περιπλάνηση αυτή και στις δύο όχθες που χωρίζει ο περίφημος και ξακουστός Σηκουάνας επιφυλάσσει σε όλους και στιγμές δροσιάς και ξεκούρασης όπως στον κήπο του Κεραμεικού ή στον κήπο του Λουξεμβούργου για να ξαποστάσει κάποιος από το περπάτημα.

Το κείμενο είναι γραμμένο από την Ντανιέλα Τσέλι και η εικονογράφηση έχει πραγματοποιηθεί από την Λάουρα Ρε και προσδίδουν μια όμορφη ανάσα, μια ευκαιρία για παιχνίδι για τους επίδοξους μικρούς επισκέπτες που μπορούν να προετοιμαστούν διαβάζοντας τις σελίδες αυτού του βιβλίου και απαντώντας σε ερωτήσεις, σε γρίφους και σε διάφορες άλλες δραστηριότητες. Είναι μια πρώτη επαφή με αυτή την πόλη ώστε όταν έρθει η ώρα της πραγματικής επίσκεψης να είναι πανέτοιμοι για να ξεχυθούν στους δρόμους και να ανακαλύψουν τα υπέροχα τοπόσημα που περιγράφονται τόσο όμορφα στο βιβλίο. Είναι ένα βιβλίο προσαρμοσμένο ειδικά για παιδιά χωρίς να είναι όμως αφελές γιατί η ευφυΐα των παιδιών ξεπερνά πολλές φορές και εκείνη των ενηλίκων. Άρα σεβόμενο την παιδική ανάγκη για μάθηση και περιπέτεια απαντά στις απαιτήσεις τους ενώ είναι πολύ φιλικό και εύκολο στην ανάγνωση.

“Το να είσαι Παριζιάνος δεν σημαίνει πως γεννήθηκες στο Παρίσι αλλά πως εκεί ξαναγεννήθηκες” είπε κάποτε ο περίφημος Γάλλος συγγραφέας Σασά Γκιτρύ. Όντως, το Παρίσι είναι μία πόλη από την οποία δύσκολα φεύγεις και αν φύγεις πάλι σύντομα θα επανέλθεις για να την ξαναζήσεις. Οι περίπατοι στα ξακουστά Ηλύσια Πεδία με το ποδήλατο όπου συναντάς ανθρώπους από όλο τον κόσμο και όλων των ηλικιών είναι η καλύτερη απόδειξη μιας πόλης που είναι σε μια κατάσταση γιορτής. Μέσα από το βιβλίο θα μάθουμε για το Μουσείο Υπονόμων, για το Καρουζέλ που συναντάμε σχεδόν παντού στην πόλη, θα κατανοήσουμε το πώς χτίστηκε ο Πύργος του Άιφελ και με ποιο σκοπό. Και επειδή ο μαύρος Γάτος είναι παιχνιδιάρης δεν του λείπει το χιούμορ και η συναισθηματική πινελιά σε κάθε μέρος όπου βρίσκεται για να μας ξεναγήσει.

Στο Παρίσι έδρασαν ζωγράφοι όπως ο Μονέ που ζωγράφισε τους περίφημους κήπους, ο Τουλούζ-Λωτρέκ που φιλοτέχνησε έργα με πρωταγωνίστριες τις χορεύτριες του Μουλέν-Ρουζ και παρεμπιπτόντως ζωγράφισε και τον μαύρο γάτο, ο Ντεγκά που αναπαρέστησε στα έργα του τις χορεύτριες μπαλέτου για να αναφερθούν μόνο κάποιοι από τους επιφανείς ζωγράφους και δημιουργούς τα έργα των οποίων μπορεί κάποιος να απολαύσει εκ του σύνεγγυς στο Μουσείο του Ορσαί. Και αυτά δεν είναι τίποτα γιατί το Παρίσι έχει μοναδικά μουσεία, ξακουστές πλατείες, περίφημα πάρκα, εξαίσια καφέ και μπιστρό, ξεχωριστές εκκλησίες σαν την Παναγία των Παρισίων και ο κατάλογος είναι τόσο μακρύς που το βιβλίο αυτό θα δώσει όρεξη και διάθεση για εξερεύνηση. Οπότε αφεθείτε μικροί μου φίλοι και απολαύστε την περιπέτεια και όπως λέμε στα γαλλικά bon voyage!

“Ύστερα από τη νίκη στη διάσημη του Αούστερλιτς, ο αυτοκράτορας ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΒΟΝΑΠΑΡΤΗΣ είπε στους στρατιώτες του: “Θα επιστρέψετε σπίτια σας μόνο μέσα από αψίδες Θριάμβου!”

“Το κτίριο που στεγάζει το Μουσείο του Λούβρου χτίστηκε στη θέση ενός μεσαιωνικού φρουρίου, το οποίο προστάτευε το Παρίσι από τους ΒΙΚΙΝΓΚ και αργότερα έγινε το ΠΑΛΑΤΙ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ”

 

 

Jean-Jacques Rousseau, Αιμίλιος & Σοφία, Εκδόσεις Ροές

Στο μικρό αλλά θαυματουργό βιβλίο της σειράς Μικρομέγκα των εκδόσεων Ροές, ο αναγνώστης θα λάβει ένα άρωμα και μια γεύση από τις επιστολές του Αιμίλιου στη Σοφία, την αγαπημένη του. Προφανώς, αυτό το μικρό εγχειρίδιο δεν είναι παρά μια μύηση στη γραφή και την σκέψη του διαφωτιστή Ρουσσώ. Σε αυτές τις σελίδες θα νιώσουμε τον παλμό της εποχής, της ερωτικής έλξης, του ενθουσιασμού και συνάμα της απογοήτευσης. Αποτελούν οι ερωτικές επιστολές μια επιλογή από το σύνολο του έργου του, το οποίο να σημειώσουμε πως παρέμεινε ημιτελές. Τα δύο εμβληματικά έργα Αιμίλιος και το κοινωνικό συμβόλαιο προκάλεσαν με το περιεχόμενό τους την αυτοεξορία του συγγραφέα, όχι δίχως κόστος βέβαια προσωπικό και συναισθηματικό. Ο Ζαν Ζακ Ρουσώ είναι εμβληματική φυσιογνωμία, ένας εκσυγχρονιστής της σκέψης, ο οποίος λοιδορήθηκε για τις ιδέες του, τις προχωρημένες ιδέες του στη Γαλλία του 18ου αιώνα. Περισσότερα

Νίκος Καζαντζάκης, Ο ανήφορος, Εκδόσεις Διόπτρα

Η περίπτωση του Νίκου Καζαντζάκη είναι η περίπτωση του στρατευμένου συγγραφέα που μάχεται με τα γραπτά του για να αφυπνίσει πρώτα τον εαυτό του και έπειτα τους υπόλοιπους πως ο κόσμος χρειάζεται αλλαγή, να σημάνει πως φοβάται τις τύχες των ανθρώπων. Είναι εξάλλου αυτός ο ρόλος ενός πνευματικού ανθρώπου, ενός αληθινού διανοούμενου που δεν γράφει απλώς για να γράψει μα επιθυμεί να κομίσει ένα μήνυμα σαν το περιστέρι με το γράμμα στο στόμα και για αυτό βρίσκεται σε αέναη εγρήγορση. Τέτοια ήταν και η αποστολή των συγγραφέων στην εποχή του μεσοπολέμου – κανείς δεν τους άκουσε – όταν κρίνονταν οι τύχες του κόσμου από έναν νέο πολεμικό πυρετό που όλο και πλησίαζε. Ο Καζαντζάκης, που λίγο έλειψε να λάβει το Νόμπελ για το σύνολο του έργου του και ας όψεται η Εκκλησία που τον εμπόδισε με τα γνωστά γεγονότα, με όπλο τη γραφή του, βγαίνει μπροστά σαν τον στρατιώτη στη μάχη και αγωνιά για την έκβασή της. Μόνο που εδώ πρόκειται για μια μάχη πνευματική, η οποία και οφείλει να κερδηθεί για το καλό του ανθρώπου.Περισσότερα

Emmanuel Carrère, V13, Εκδόσεις του Εικοστού πρώτου

Όταν υπάρχει η παράδοση της εξαιρετικής γραφής μέσα από βιβλία που είναι αποτέλεσμα έρευνας, επιμελούς επιμονής και ιστορικών δεδομένων, τότε ο συγγραφέας θα παράγει ξανά και ξανά λόγο μεστό, ακέραιο και συνεκτικό. Αυτή είναι η περίπτωση του Καρρέρ, ενός μάχιμου και σοβαρού μελετητή γεγονότων, κοινωνικών, ιστορικών και πολιτικών τα βιβλία του οποίου έχουν διευρύνει τις γνώσεις μας σχετικά με φλέγοντα ζητήματα πρόσφατα ή και παρελθόντα. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να πράξει κάτι λιγότερο από αυτό για το οποίο είναι πλέον περίφημος, το άρτιο λογοτεχνικό έργο που είναι όμως και εμποτισμένο από τον ρόλο του ως σκηνογράφου ή σκηνοθέτη, γιατί έχει και αυτή την ιδιότητα. Ο Καρρέρ και τα συγγράμματά του είναι ταυτισμένα με την λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά αλλά και με την εγκυρότητα ενός ανθρώπου που τίποτε δεν αφήνει στην τύχη του.Περισσότερα