Παρουσιάσεις

Ο γαλλικός κινηματογράφος χρόνια τώρα είναι περίφημος για την κοινωνική ή δραματική κωμωδία, δηλαδή την προσέγγιση ενός κοινωνικού προβλήματος  που ενέχει στην αφήγηση και τους διαλόγους κωμικά στοιχεία, τα οποία όμως αφήνουν μία γλυκόπικρη γεύση. Ο Σπίτζερ δεν είναι κινηματογραφιστής, ούτε σκηνοθέτης, θα μπορούσε να είναι σίγουρα σεναριογράφος. Εδώ δεν αφηγείται μία ιστορία με κωμικά στοιχεία, η αφήγησή του όμως βρίσκεται στον πυρήνα της γαλλικής προσέγγισης ενός κοινωνικού θέματος, είναι ακριβώς η ίδια φιλοσοφία που συναντά κανείς και στον γαλλικό κινηματογράφο. Αυτή η κοινωνική πτυχή που μετατρέπει την πραγματικότητα σε μυθοπλασία, εδώ βρίσκει τον δημιουργό της, έναν πρώην δημοσιογράφο που αφηγείται ιστορίες δομημένες και τόσο εμπνευσμένες. Τότε η μυθοπλασία μάς προσφέρεται για ανάλυση και μέσα από αυτήν αναδύονται σκέψεις και προσεγγίσεις άξιες προς παράθεση.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Το βιβλίο αυτό δεν είναι ένα κανονικό μυθιστόρημα, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για ένα δυστοπικό μυθιστόρημα, καθώς ενέχει στοιχεία επιστημονικής φαντασίας και μιλά για ένα αλλόκοτο μέλλον, θα μπορούσαμε ακόμα να το λογίσουμε και ως ένα μυθιστόρημα κοινωνικό ή ψυχολογικό. Και όμως δεν κατηγοριοποιείται εύκολα, είναι ένα ξεχωριστό μεταφυσικό και εκκεντρικό σύγγραμμα που συμπυκνώνει όλο τον ψυχισμό και την αγωνία του συγγραφέα για μια μεταπολεμική Ευρώπη που παραμένει πολύ ρευστή, όταν αυτό γράφεται το 1951 και το μέλλον προβλέπεται δυσοίωνο. Ο Σμιτ δεν είναι ένας επαγγελματίας της συγγραφής με την σημερινή ορολογία, είναι ένα ανήσυχο πνεύμα που εξωτερικεύει και καταθέτει ένα ιδιότυπο αφηγηματικό ύφος μέσα από ένα λεξιλόγιο και μια γλωσσική επεξεργασία ενίοτε δυσνόητη.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

“Ένα αγόρι μπορεί να μιλάει πολύ σοφά και πολύ ανόητα σχεδόν ταυτόχρονα ͘  ομοίως και στις εκθέσεις. Αποχαιρέτησα τη μητέρα του αγοριού ευχαριστώντας τη με τον πιο ευγενικό τρόπο που μπόρεσα να βρω. Μου ιστόρησε διάφορες πτυχές της ζωής του μικρού παιδιού, που ταυτίζονται ευχάριστα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των σχολικών του εργασιών που παρουσιάζονται εδώ” γράφει ο Βάλζερ εν είδει προλόγου ως προς τις εκθέσεις που ακολουθούν σε μία σειρά θεμάτων. Προφανώς και το “πρόσχαρο, σοβαρό πειραχτήρι” που πέθανε νωρίς δυστυχώς και άφησε πίσω αυτές τις εκθέσεις είναι μια άλλη φωνή του ίδιου του συγγραφέα, ο καθρέφτης της νεότητάς του. Αναμφίβολα, η σοφία σαφώς και υπερέχει της ανοησίας γιατί οι εκθέσεις αυτές, πολυπρισματικές και πολυεπίπεδες αναδεικνύουν την προσωπικότητα του ίδιου του συγγραφέα, ο οποίος και δίνει φωνή σε ένα παιδί για να μπορέσει να μας αφηγηθεί όσα ο ίδιος σκέφτεται.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Η παγκόσμια καταγραφή για την βία κατά των γυναικών αλλά και για τον τρόπο αντιμετώπισής τους στον χώρο εργασίας δεν είναι καθόλου ενθαρρυντική – καθόλου τυχαίες οι αποκαλύψεις τον τελευταίο καιρό – και καταδεικνύει πως έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε για την πραγματική ισότητα των φύλων, όχι στα χαρτιά αλλά στην πράξη. Το βιβλίο της Κολομπανί είναι μια γροθιά στο στομάχι για τον σύγχρονο κόσμο και τον τρόπο συμπεριφοράς απέναντι στο “ασθενές φύλο”, κάτι βέβαια που τείνει να γίνει κανονικότητα. Η αφήγηση της συγγραφέως δείχνει πως ακόμα και σε χώρες του δυτικού κόσμου και μάλιστα προηγμένες όπως ο Καναδάς, οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας και δεν έχουν ίσες ευκαιρίες όπως θα ήταν το σωστό. Η παράλληλη ιστορία των τριών γυναικών είναι ιδιαίτερα φορτισμένη συγκινησιακά και καταγράφει μαρτυρίες τριών γυναικών που πάλεψαν για την θέση τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.