μοιραζόμαστε την αγάπη για τα βιβλία και τη γνώση!
«Σε έναν κόσμο στον οποίον τα πέντε τουλάχιστον έκτα του πληθυσμού είναι καθάρματα ή τρελοί και βλάκες, πρέπει όποιος ανήκει στο τελευταίο ένα έκτο [. . .] να βασίζει το σύστημα της ζωής του στο να ζει αποτραβηγμένος – όσο δε πιο μακριά, τόσο το καλύτερο.Περισσότερα
Ο ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΗΣ Φερνάντο Πεσσόα υπογράφει τα τρία αυτά διηγήματα τα οποία εκτυλίσσονται πάνω στο μοτίβο της απροσδόκητης συνάντησης με ένα παράξενο όν, που ακόμη και η παρουσία του τυλίγει τα γεγονότα ή ορθότερα την εξιστόρησή τους, σε μια αχλή μυστηρίου.Περισσότερα
Ο ιδιοφυής Ιρλανδός συγγραφέας Μπραμ Στόκερ, αξιοποιώντας τη μακραίωνη παράδοση γύρω από τον Δράκουλα της Τρανσιλβανίας, εκδίδει το 1897 το ομώνυμο αριστούργημά του, το οποίο έχει επηρεάσει όσο λίγα τη σύγχρονη κουλτούρα και έχει γνωρίσει πάμπολλες κινηματογραφικές μεταφορές.Περισσότερα
«Ονόμασα την αφήγησή μου «μυθιστορία» γιατί γράφοντας κατάλαβα ότι η ανάπλαση των περασμένων δεν στηρίζεται μόνο στη μνήμη, μα και στη φαντασία, μια φαντασία ενεργή, που μπορεί να ανασκαλεύει τα συναισθήματα χωρίς όμως να ψεύδεται για τα γεγονότα». Ο Απόστολος Δοξιάδης εξιστορεί τη ζωή του από τα πρώτα παιδικά χρόνια μέχρι την ενηλικίωση. Στο επίκεντρο της αφήγησης βάζει την πολιτική, την παρατήρηση, το βίωμα και αργότερα την πράξη. Σε ένα περιβάλλον που συνεχώς αλλάζει προς το χειρότερο, ένα παιδί προσπαθεί να καταλάβει αυτό που οι μεγάλοι γύρω του βιώνουν ως μια άστατη κοινοβουλευτική δημοκρατία, διαμορφώνοντας τον χαρακτήρα και τις ιδέες του σε συνεχή διάδραση με τα γεγονότα. Περισσότερα
Είναι ένα βιβλίο καταπληκτικό. Κάθε στιγμή της ιστορίας γίνεται οπτασία. Στην αρχή μια νέα γυναίκα Κορσικανή, σ’ έναν καταυλισμό, τυλιγμένη με κουβέρτες και βυζαίνοντας το παιδί της. Στο τέλος, μπροστά στο πτώμα που κείτεται ανοιγμένο σταυρωτά, μια φιλονικία ανάμεσα σε Γάλλους και σε Άγγλους. Ο Αντομάρκι δηλώνει πως το κλίμα της Αγίας Ελένης επιδείνωσε την αρρώστια του Αυτοκράτορα. Οι Άγγλοι το αρνούνται και δηλώνουν πως τα σπλάχνα είναι γερά. Αντί γι’ άλλη απάντηση ο Αντομάρκι περνάει το δάχτυλό του μέσα από την τρύπα του στομαχιού. Ανάμεσα σ’ αυτούς τους πίνακες περνούν όλες οι εικόνες αυτής της καταπληκτικής ζωής. Και πέρα απ’ αυτές τις εικόνες, η εξήγηση δοσμένη με μερικές συναρπαστικές γραμμές. Από τον καιρό που ο Εμίλ Λούντβιχ άρχισε να μελετάει τον Ναπολέοντα, η εξήγηση αυτή δεν άλλαξε σχεδόν.Περισσότερα
Ο Δρ Τζέιμς Μόρτιμερ ζητάει τη βοήθεια του Σέρλοκ Χολμς μετά τον θάνατο του φίλου του Σερ Τσαρλς Μπάσκερβιλ. Ο Σερ Τσαρλς βρέθηκε νεκρός στα κτήματά του στο Ντέβονσερ, και αν και ο θάνατός του αποδόθηκε σε καρδιακή προσβολή, ο Μόρτιμερ υποψιάζεται εγκληματική πράξη, λόγω της έκφρασης φρίκης στο πρόσωπο του νεκρού και των αποτυπωμάτων ενός γιγάντιου σκύλου σε μικρή απόσταση από το σημείο που βρέθηκε.Περισσότερα
…Κοίταζε το φεγγάρι κι έβλεπε ένα πρόσωπο μέσα, ένα πρόσωπο γυναικείο. Ξανάρχισε να παραληρεί μέσα στο μεθύσι του οπίου, με τις τόσες εικόνες. Αυτό το πρόσωπο κρεμόταν στη μέση του ουρανού, έπειτα τραγουδούσε, τραγουδούσε με μια πολύ γνωστή της φωνή, «Της αγάπης το αλληλούια»…
Η Υβέτ τώρα είχε φτερά. Πετούσε μες στη νύχτα, μια ωραία διαυγή νύχτα, πάνω από τα δάση και τα ποτάμια. Πετούσε με ηδονή, ανοίγοντας και χτυπώντας τα φτερά της, κι ο αέρας τη μετέφερε σαν πούπουλο· κυλιόταν στους αιθέρες που της χάιδευαν το δέρμα κι αιωρούνταν τόσο γρήγορα, τόσο γρήγορα, που δεν είχε τον καιρό να δει τίποτε κάτω. Κι ύστερα βρισκόταν καθισμένη στην άκρη ενός έλους, μ’ ένα καλάμι στο χέρι να ψαρεύει.Περισσότερα