Ο Ξενόπουλος, ζώντας και παρατηρώντας από κοντά τους συμπολίτες του, καθώς μεγάλωσε στην Ζάκυνθο, μπορεί και μας μεταφέρει το κλίμα της εποχής, όλα τα κοινωνικά δρώμενα, τους γάμους, τα ειδύλλια, τις αγάπες, τα μίση, τις ανισότητες μεταξύ ευγενών και απλών ανθρώπων, τα σκιρτήματα της νεότητας που δεν βλέπουν εμπόδια, όλα είναι ενταγμένα στις αφηγήσεις του Ξενόπουλου με έναν μοναδικό τρόπο. Υπάρχει αυτή η έντονη θεατρικότητα στα κείμενά του, αυτή η σκηνοθετική ματιά στους διαλόγους μεταξύ του Ποπολάρου, για παράδειγμα, και του περιβάλλοντος της κοπέλας που έχει σφόδρα ερωτευτεί. Ξεπηδά και αναδεικνύεται, λοιπόν, η διαφορετικότητα που είναι πολύ έντονη και δημιουργεί εντάσεις στον κοινωνικό ιστό καθώς οι κοινωνικές επιταγές δεν επιτρέπουν μια κοντέσσα να παντρευτεί έναν ποπολάρο. Για αυτό και η κοπέλα εκμεταλλευόταν το πάθος του για εκείνη και όλο το σκηνικό αυτό, όλο το χρονικό ο Ξενόπουλος δεν το κρύβει.