Ο κόσμος των βιβλίων στη μεγάλη οθόνη

Πολύ συχνά τα βιβλία περιγράφονται ως μέσο ταξιδιού σε τόπους μακρινούς, υπαρκτούς ή φανταστικούς, παλιούς σύγχρονους ή μελλοντικούς. Φυσικά, τα ταξίδια πάντα μας γεμίζουν με όμορφες, πολύχρωμες εικόνες που μας συντροφεύουν στις  γκρίζες στιγμές της καθημερινότητάς μας. Ο κινηματογράφος, λοιπόν, έρχεται να καλύψει το κενό ανάμεσα στις λέξεις και στα χρώματα, δίνοντας υπόσταση στις εικόνες που βρίσκονται στο μυαλό μας. Έτσι, οι χάρτινοι χαρακτήρες παίρνουν ζωή στο λευκό πανί του σινεμά και ζουν τις περιπέτειες που τόσες και τόσες φορές έχουμε διαβάσει. Η συνάντηση αυτή του βιβλίου και της έβδομης τέχνης παράγει πολύ συχνά εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Ο τελευταίος των Μοϊκανών, Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ

Το διασημότερο έργο του Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ αποτελεί και ένα από τα πλέον δημοφιλή βιβλία όλων των εποχών. Τα γεγονότα του μυθιστορήματος τοποθετούνται στη διάρκεια του Επταετούς πολέμου και ειδικότερα του γαλλοϊνδιανικού πολέμου, Πρόκειται για τις συγκρούσεις των αποικιών της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας στη Βόρεια Αμερική, στις οποίες συμμετείχαν και Ινδιάνοι ιθαγενείς. Η ένταση του έργου του Κούπερ επηρέασε πολλούς μεταγενέστερους συγγραφείς, ενώ αποτέλεσε έμπνευση και για το χώρο του κινηματογράφου. Η πρώτη κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου έγινε το 1912, ενώ ακολούθησαν άλλες τέσσερις. Ωστόσο, η γνωστότερη και πιο αγαπητή είναι αυτή του 1992 σε σκηνοθεσία του Μάικλ Μαν, με πρωταγωνιστή τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις.

Άννα Καρένινα, Λέων Τολστόι

Σε αυτό το κατά πολλούς κορυφαίο μυθιστόρημα του 19ου αιώνα, ο Τολστόι αφηγείται μια ερωτική ιστορία που οδηγεί την πρωταγωνίστρια στην προσωπική της καταστροφή, ενώ παράλληλα καυτηριάζει την αυστηρή κοινωνία της αυτοκρατορικής Ρωσίας. Η συγκλονιστική ιστορία της Άννας και του Βρόνσκι, αλλά και του Λέβιν και της Κίττυ πέρασε από το χώρο της λογοτεχνίας στη σκηνή με τη μορφή θεάτρου, μπαλέτου, όπερας και μιούζικαλ. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητο το σινεμά. Η Άννα Καρένινα έγινε ταινία δεκαπέντε φορές από διάφορους σκηνοθέτες διαφορετικών εθνικοτήτων. Η γνωστότερη μεταφορά του βιβλίου στη μεγάλη οθόνη είναι η παραγωγή του 1935 με πρωταγωνίστρια την Γκρέτα Γκάρμπο.

Περηφάνια και προκατάληψη, Τζέιν Όστεν

Μετά τη μεγάλη επιτυχία του μυθιστορήματος της Τζέην Όστεν «Λογική και ευαισθησία», ίσως κανείς να μην περίμενε πως θα ερχόταν μία ακόμα μεγαλύτερη, αυτή της «Περηφάνιας και προκατάληψης». Ωστόσο, το βιβλίο αυτό καθιερώθηκε ως ένα από τα σημαντικότερα της αγγλικής λογοτεχνίας. Η ιστορία της Ελίζαμπεθ Μπένετ και του κυρίου Ντάρσυ σε συνδυασμό με το χιουμοριστικό και ειρωνικό τρόπο γραφής της συγγραφέως κέρδισαν τις καρδιές εκατομμυρίων αναγνωστών ανά τον κόσμο και ενέπνευσε πολλά άλλα έργα τέχνης. Φυσικά, ο κόσμος του κινηματογράφου δεν θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος και μας χάρισε μερικές υπέροχες ταινίες που καταφέρνουν πραγματικά να μας μεταφέρουν στην Αγγλία της Τζέην Όστεν. Από αυτές ξεχωρίζουν η παραγωγή του 1940, με πρωταγωνιστές την Γκριρ Γκάρσον και τον Λόρενς Ολίβιε και εκείνη του 2005, σε σκηνοθεσία του Τζο Ράιτ, η οποία μάλιστα προτάθηκε για 4 Όσκαρ.

Ο υπέροχος Γκάτσμπυ, Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ

Στο σπουδαιότερο ίσως έργο του ο Φιτζέραλντ μεταφέρει τους αναγνώστες στην Αμερική του 1920 με τα ξέφρενα πάρτι, την άνοδο της τζαζ μουσικής και την οικονομική άνθιση. Παρόλο που το μυθιστόρημα δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές όσο ζούσε ο συγγραφέας του, σήμερα συγκαταλέγεται στα κλασικά έργα και στα σπουδαιότερα της αμερικανικής λογοτεχνίας. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο μεγάλος έρωτας του Γκάτσμπυ για την Νταίζη και ο εντυπωσιακός, πλούσιος κόσμος του αποτέλεσε έναυσμα για τη συγγραφή άλλων βιβλίων, ενώ μεταφέρθηκε στο θέατρο, στην όπερα και φυσικά στο σινεμά. Η πρώτη μεταφορά του βιβλίου στη μεγάλη οθόνη έγινε το 1926 με μία βουβή ταινία, η οποία ωστόσο σήμερα θεωρείται χαμένη και η πιο πρόσφατη είναι αυτή του 2013 με πρωταγωνιστή το Λεονάρντο Ντι Κάπριο.