Διαμάντια

Τα πορφυρά πανιά του Αλεξαντρ Γκριν έχει τα χαρακτηριστικά ενός παραμυθιού όμοιου με εκείνα του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, την μεταφυσική χροιά της φιλοσοφικής τριλογίας του Μπαλζάκ (Σεραφίτα, Εξόριστοι και Λουί Λαμπέρ) και τον γήινο και ψυχολογικό παλμό των ντοστογιεφσκικών συγγραμμάτων. Είναι όλα αυτά μαζί αλλά συνάμα είναι μία μοναδικότητα που δεν χωράει αναλύσεις και χαρακτηρισμούς. Ο Γκριν πλανάται και παλινδρομεί ανάμεσα στο ονειρικό και το πραγματικό, συνομιλεί με τις επιθυμίες του και εφορμά προς τον αναγνώστη με διάθεση να τον ταρακουνήσει και να τον ταξιδέψει σε ένα σύμπαν αποκλειστικά δικό του. Γιατί αυτή η ιστορία είναι η μάχη της δικής του φυγής προς έναν άλλο προορισμό μιας και αυτός εδώ τον είχε καταδικάσει στην απομόνωση και την αποξένωση.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

“Το Μαύρο θηλυκό στα τρυφερά του χρόνια δέχεται επιθέσεις απ’ όλες τις ενωμένες δυνάμεις της φύσης, την ίδια στιγμή που δέχεται τα τριπλά διασταυρούμενα πυρά της αρσενικής προκατάληψης, του λευκού αλόγιστου μίσους και της Μαύρης έλλειψης ισχύος”. Η Μαργκερίτ Χέντερσον, η μετέπειτα Μάγια Αγγέλου, είναι εκείνη στην οποία ανήκουν τα σκληρά αλλά απόλυτα αληθινά λόγια σε σχέση με τη ζωή της στην φυλετικά ανορθόδοξη αμερικανική κοινωνία της εποχής μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο όπου οι έγχρωμοι υπήκοοί της αντιμετωπίζονται δυστυχώς ως μιάσματα και ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Κάτι δυστυχώς που βλέπουμε να αναπαράγεται μέχρι και σήμερα. Αυτό που μένει στον αναγνώστη από την αφήγηση της συγγραφέως είναι μία πικρία από ένα κορίτσι που βρέθηκε να βιάζεται στα 8 του χρόνια και έτσι στιγματίστηκε η μετέπειτα εφηβεία του.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Ο κόσμος του Χέφγκεν, του πρωταγωνιστή αυτού του συγκλονιστικού μυθιστορήματος, είναι συνυφασμένος με ένα επικίνδυνο μονοπάτι που αποφασίζει να διανύσει χωρίς όμως να γνωρίζει που πραγματικά βαδίζει γεμάτος από φόβο και εσωτερικά διλήμματα. Το Μεφίστο είναι ένα σκοτεινό και ομιχλώδες μυθιστόρημα, είναι μία ολοκληρωτική εσωτερική ματιά στον ψυχισμό ενός ανθρώπου που καλείται να επιβιώσει μέσα στο Τρίτο Ράιχ, όχι όμως δίχως συνέπειες. Είναι η δραματική πραγματικότητα ενός κόσμου αποκλεισμένου από τις έννοιες ελευθερία και ανεξαρτησία σκέψης, ενός κόσμου θύματος μιας συμμορία ανθρώπων που εξευτελίζουν, εκμεταλλεύονται και χειραγωγούν την ανθρώπινη υπόσταση.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Ήδη από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου, ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με ένα πλαίσιο δράσης ή μη δράσης που παραπέμπει ανοιχτά σε έναν σύγχρονο της εποχής του συγγραφέα, τον Φραντς Κάφκα. Κανείς δεν γνωρίζει αν ποτέ ο ένας διάβασε το βιβλίο του άλλου ωστόσο οι ομοιότητες στο ύφος των δύο συγγραφέων είναι βάσιμες. Κανείς δεν μπορεί να παραλείψει ή να αγνοήσει το γεγονός πως ο πρωταγωνιστής λέγεται Φραντς, αυτό παραπέμπει ίσως στο γεγονός πως ο Ούνγκαρ σύχναζε στους κύκλους της διανόησης της εποχής και έτρεφε εκτίμηση στο πρόσωπό του, μέρος αυτής της διανόησης εξάλλου υπήρξε τόσο ο Κάφκα όσο και ο Μαξ Μπροντ. Ο κύριος Κ. της Δίκης με τον Φραντς του Ούνγκαρ παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες ενώ ο έτερος πρωταγωνιστής ο Καρλ κινείται σε ένα άλλο φάσμα, μία περσόνα περισσότερο αποτύπωμα ενός πολέμου που είχε πριν λίγα χρόνια τελειώσει. Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Κέρβερος ήταν ο μυθικός προστάτης και φύλακας του Άδη που έφερε την μορφή σκύλου με τρία κεφάλια και ο οποίος έχει πρωταγωνιστήσει και απεικονιστεί σε πλήθος αγγείων της αρχαιότητας. Αυτός ο τρομακτικός σκύλος που είχε για αδερφό τον αετό που έτρωγε το συκώτι του Προμηθέα χρησιμοποιείται από την συγγραφέα για να προσδώσει στο μυθιστόρημά της έναν φανταστικό μα και τρομακτικό κόσμο που όμως θα μπορούσε σε χρόνο μελλοντικό να αποτελούσε και μία φρικτή πλην υπαρκτή πραγματικότητα. Μέσα στο μυθιστόρημα αναφέρεται πως οι κεφαλές του Κέρβερου κατασκευάστηκαν από τον κορυφαίο Μπενβενούτο Τσελίνι για την προστασία του δούκα της Φλωρεντίας, άρα υπάρχει ένας θρύλος που αναβιώνει και η συγγραφέας υφαίνει το δικό της δίχτυ ιστορίας μεταφέροντας δράση και γνώση.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Υπηρέτησε τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες και έλαβε πλείστες εμπειρίες από την θητεία του εκεί. Στα μυθιστορήματά του μεταφέρει όλον αυτόν τον υπόγειο κόσμο της άγνωστης και μυστηριώδους συνεννόησης που οδηγούσε σε πολλές αντιφάσεις και αντιθέσεις των ηρώων του λόγω των δυσερμήνευτων συμβάντων. Οι ήρωές του άνθρωποι κοινοί θνητοί, απλοί και επιρρεπείς μαστιγώνονται δίχως άλλο από τα τρωτά τους σημεία και τις ανασφάλειες που τους κατατρέχουν. Ο Κάσελ και ο Ντέιβις, ήρωες του μυθιστορήματος και πιόνια ενός επικίνδυνου παιχνιδιού στο οποίο συμμετέχουν γίνονται το σημείο αναφοράς του Γκρην, ο οποίος φημίζεται άλλωστε για την ατμοσφαιρικότητα που δημιουργεί στα βιβλία του και οδηγεί τον αναγνώστη σε μονοπάτια πολλές φορές αδιάβατα μα παράλληλα και σαγηνευτικά.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Ο καλλιτέχνης δεν είναι τίποτα χωρίς το ταλέντο, αλλά το ταλέντο δεν είναι τίποτα χωρίς τη δουλειά». Και πράγματι, ο κοινωνικά ευαίσθητος Εμίλ Ζολά ποτέ δε σταμάτησε να εργάζεται με όπλο το χάρισμά του στη γραφή. Ποτέ δεν κουράστηκε να κυκλοφορεί σαν ιμπρεσιονιστής ζωγράφος και να καταγράφει με την ματιά του και ύστερα με το μελάνι του επάνω στο χαρτί τις κοινωνικές ανθρώπινες στιγμές, τις εξάρσεις, τις αδυναμίες, τα τρωτά σημεία που αντίκριζε. Αυτό το έκανε ακόμα και όταν δεν είχε το παραμικρό εισόδημα από τα γραπτά του, ακόμα και όταν με ένα απλό κερί και με ένα κομμάτι ψωμί για φαγητό πάσχιζε και μοχθούσε να αποτυπώσει αυτά που τον απασχολούσαν. Ο Ζολά είναι ένας αγωνιστής του λογοτεχνικού είδους, ένας ιδεολόγος, όχι εξ’ ανάγκης αλλά εκ πεποιθήσεως, είναι ανθρωπιστής γιατί με τον τρόπο του υπηρετεί τον άνθρωπο και τον θέτει στο προσκήνιο, όχι για να τον ενοχοποιήσει, αλλά για να καταδείξει πως ο δρόμος της ανηθικότητας και της ανειλικρίνειας δεν έχει επιστροφή.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Διαβάζοντας τον τίτλο περί φόνων ανατρέχει ο αναγνώστης με το μυαλό του σε φόνους ιστορικούς και περίφημους, όπως για παράδειγμα τον αποκεφαλισμό του Ολοφέρνη από την Ιουδήθ, που ενέπνευσε και τον γνωστό ζωγραφικό πίνακα του Καραβάτζιο ή ακόμα σε φόνους μυθικούς όπως τον φόνο του Προμηθέα από τα όρνεα που αποφάσισε ο Δίας να του φάνε το συκώτι για να τον τιμωρήσει για τη φωτιά που χάρισε στους ανθρώπους. Αυτοί και άλλοι φόνοι που απασχόλησαν τον κόσμο θα μπορούσαν να είναι το θέμα του βιβλίου εκ πρώτης όψεως. Ο σπουδαίος και εκκεντρικός Μαξ Άουμπ, ο οποίος και συμμετείχε στους καλλιτεχνικούς κύκλους της εποχής και έκανε παρέα με τον Πικάσο, τον Μαλρό, τον Νταλί και τόσους άλλους, είχε όμως άλλη ιδέα περί φόνων, πολύ πιο προχωρημένη και ρηξικέλευθη. Ασχολείται με φόνους που αγγίζουν τα όρια του παράλογου, πρέπει να είχε κάπως επηρεαστεί άλλωστε από τις συζητήσεις και την επιρροή των σουρεαλιστών καθώς ο αναγνώστης ανακαλύπτει την ευφυΐα και την ευστροφία του στην επινόηση ιστοριών.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Η θρησκεία, το αρχαίο και ένδοξο παρελθόν, η θάλασσα καθώς και η διαχρονική ελληνική γλώσσα είναι τα εργαλεία της αφήγησής του, το προπύργιο των αναφορών του Κόντογλου σε μια προσπάθεια αναδρομής στις ιστορίες των ανθρώπων όπως για παράδειγμα ο Καπετάν Ρόγκος ή ο Αλέξης, ο Τσομπάνης. Είναι αυτές οι μορφές που γεμίζουν με συναίσθημα, με χαρά αλλά κα λύπη τα όσα ο ίδιος θέλει να μας αφηγηθεί. Η ντοπιολαλιά του έντονη μα συνάμα και αυθεντική σε μια χώρα που εκατό χρόνια μετά παλεύει να τη σώσει από τους εγχώριους αδιάφορους ομιλητές της. Οι σκηνές που καταγράφει θυμίζουν τις τοιχογραφίες του επίσης πολύ σπουδαίου Θεόφιλου Χατζιμηχαήλ, του ζωγράφου δηλαδή που στα έργα του απεικόνισε το ελληνικό στοιχείο, έτσι όπως κανείς δεν το είχε καταφέρει έως τότε και έτσι όπως κανείς δεν θα το κατάφερνε ποτέ ξανά.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Η ιστορία τρέχει παράλληλα με την λογοτεχνία και την επηρεάζει όπως επηρεάζει και τους συγγραφείς καθώς καλούνται να περιγράψουν το κοινωνικό πρόσημο που αφήνουν τα ιστορικά γεγονότα. Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, αυτός ο σπουδαίος συγγραφέας που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο με τις αφηγήσεις του, στα διηγήματά του, τα μυθιστορήματά του και στα περίφημα θεατρικά του έργα μας χαρίζει τον πλούτο των βίων απλών και ευγενών ανθρώπων της εποχής του, μια ευκαιρία για μας να ανατρέχουμε στις περιγραφές του για να αντλούμε ηθογραφικά στοιχεία για το παρελθόν. Ο αναγνώστης νιώθει να ταξιδεύει σε ένα διαφορετικό περιβάλλον, σε μια άλλη ατμόσφαιρα που θυμίζει πίνακα ζωγραφικής. Εξάλλου, τα όσα ο Ξενόπουλος αφηγείται είναι ψυχογραφήματα μιας ολόκληρης εποχής που έχει περάσει σαφώς ανεπιστρεπτί.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

“Η πικρή αλήθεια είναι πως άνθρωποι σαν εμάς έχουν περιορισμένη επιλογή, γι’ αυτό αφήνουμε τις τύχες μας στα χέρια εκείνων των σπουδαίων προσωπικοτήτων που βρίσκονται στην καρδιά των γεγονότων αυτού του κόσμου, ενώ εμείς προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας. Ποιος ο λόγος να ανησυχούμε πάρα πολύ για το τι μπορούσε ή δε θα μπορούσε να είχε κάνει κανείς για να ελέγξει την πορεία που πήρε η ζωή του;”, γράφει ο Ισιγκούρο για λογαριασμό του μπάτλερ Στίβενς. Ο τελευταίος, ο κύριος πρωταγωνιστής του βιβλίου, είναι ο άνθρωπος που αφηγείται μέσα από τις σελίδες μία ολόκληρη ζωή υπό την σκιά λόρδων, τους οποίους και υπηρέτησε με αφοσίωση και αυταπάρνηση. Αφηγείται όμως και την γνωριμία του με προσωπικότητες της πολιτικής σκηνής, πρωθυπουργούς και υπουργούς Εξωτερικών τους οποίους και συναναστράφηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του ως μπάτλερ.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Λίγο πριν η Αυστρία προσαρτηθεί στη ναζιστική Γερμανία, ο Βέρφελ αφηγείται μία ιστορία βγαλμένη από έναν κόσμο που σε λίγο δεν θα είναι πια ο ίδιος. Ούτε και ο Λεωνίδας, ο πενηντάχρονος ήρωας του βιβλίου θα είναι ίδιος, μα λίγο πριν πέσει η αυλαία της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας, ο συγγραφέας αφηγείται έρωτες και γεγονότα που θυμίζουν ακόμα ζωή. Ο Βέρφελ, με αυτό το ιδιαίτερο και χαρακτηριστικό ύφος του, αυτή την διείσδυση στην ανθρώπινη φύση με τις αδυναμίες της και τον τρωτό της χαρακτήρα, σκηνοθετεί ένα έργο όπου πρωταγωνιστεί ένας ήρωας με περίφημο όνομα και ανάστημα, σαν να γνωρίζει τα μελλούμενα και να θέλει να προλάβει λίγες στιγμές ευτυχίας. Γιατί ο Λεωνίδας ως πρόσωπο αλλά και η επιλογή του ονόματος δεν μπορεί να είναι τυχαία, όπως και ο ίδιος αναφέρει στην αρχή του βιβλίου, έχει αναμφίβολα κάτι το συμβολικό ή και το προφητικό, κάτι το ιστορικά εμπνευσμένο που μάλλον μας ξεπερνά αλλά και μας διαπερνά.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.