“Κάθομαι εδώ, εγώ, ένας άντρας που γερνά, ένας ηλικιωμένος επαρχιακός γιατρός, και θέλω να σημειώσω κάτι που μου συνέβη, λες και θα μπορούσα μ’ αυτόν τον τρόπο να κάνω κτήμα μου τη γνώση και τη λησμονιά, που μέσα τους κυλάει η ζωή μας, αναδύεται και πάλι βυθίζεται και κάποιες φορές εξαφανίζεται ολοκληρωτικά, την απορροφά ο χρόνος και χάνεται μέσα στο τίποτα” γράφει στην πρώτη σελίδα ο Χέρμαν Μπροχ εκκινώντας την αφήγηση του πρωταγωνιστή του, ο οποίος εγκαταλείπει την πολύβουη πόλη καθώς και τον κόσμο που αλλάζει για να μεταφερθεί στην επαρχία όπου ευελπιστεί να βρει την χαμένη του γαλήνη και να απολαύσει τους καρπούς μιας γαλήνιας ζωής. Το μυθιστόρημα αυτό, όχι τόσο γνωστό όσο οι Υπνοβάτες (κυκλοφορεί και αυτό από τις εκδόσεις Έρμα) και οι Αθώοι, αποτελεί μια μοναδική και σπουδαία παρακαταθήκη για την τόσο απρόβλεπτη και ταραγμένη περίοδο του μεσοπολέμου στην οποία αναφέρεται το βιβλίο. Περισσότερα
