Αρχείο

Ένα από τα κυριότερα έργα του Ντοστογιέφσκι είναι ο Ηλίθιος, ένα έργο που συμπυκνώνει τον ίδιο του τον εαυτό, την καλοσύνη του και το φιλότιμο, την ανθρωπιά και την προσφορά του σε αυτόν που είχε ανάγκη. Και όμως ο κόσμος γύρω του, το περιβάλλον του, εκτός από τον αδερφό του, δεν του φέρθηκαν δεόντως, ίσα ίσα τον απώθησαν σαν κάποιο παράσιτο, σα να ήταν ένας μωρός και ανόητος, ένας ρομαντικός που δεν είχε θέση σε αυτόν τον μάταιο κόσμο. Ο ίδιος βουτηγμένος στο ποτό, τον τζόγο αλλά και κυρίως το γράψιμο όπου έβρισκε καταφύγιο, υπήρξε μία μορφή ξεχωριστή των γραμμάτων, ένας φιλόσοφος του καιρού του που σήμερα αποτελεί σύμβολο για τον στοχαστικό του οίστρο. Στον Ηλίθιο, ο Ντοστογιέφσκι περιγράφει έναν άνθρωπο διωγμένο από την ίδια την κοινωνία, έναν άνθρωπο στο περιθώριο, έναν άνθρωπο που αδυνατεί να ενταχθεί στο σύστημα και για αυτό παραγκωνίζεται ως μη αποδεκτός και ως μίασμα. Δεν είναι πολύ μακριά τα όσα ο Κόνραντ περιγράφει στην Έιμι Φόστερ και στον δικό του Γιάνκο, έναν άνθρωπο αυθεντικό μα τόσο ξένο προς το περιβάλλον στο οποίο καλείται να ζήσει. Περισσότερα

Ο Ντοστογιέφσκι είχε γράψει στον Ηλίθιο πως η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο. Διαβάζοντας το βιβλίο του άγνωστου στην Ελλάδα συγγραφέα Γκουράμ Ντοτσανασβίλι μπορούμε να πούμε ανοιχτά πως η λογοτεχνία είναι ικανή και αυτή να σώσει τον κόσμο. Με μια γραφή πραγματικά μοναδική που ενέχει πολλά παιχνίδια αφηγηματικά και νοηματικά, ο σπουδαίος Γεωργιανός συγγραφέας – αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στις εκδόσεις Loggia για την έκδοση αυτή, ένα χάρισμα στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό – μοιράζεται μαζί μας την αγάπη του για την λογοτεχνία και τους συγγραφείς της. Μέσω μιας ευφάνταστης και πολύ ευφυούς ιστορίας ο αναγνώστης κινείται μεταξύ δύο κόσμων, αυτόν της πεζότητας και της δημοσιοϋπαλληλικής καθημερινότητας και πραγματικότητας από την μία, ενώ από την άλλη ζει και ονειρεύεται τον κόσμο με τα μάτια της λογοτεχνίας. Ο μεταφραστής Δημήτρης Τσεκούρας στο εξαιρετικό επίμετρό του αναφέρεται σε αυτό το αντιφατικό δίπολο: «{…} Από τη μία η ψυχρή και μονοδιάστατη λογική του Κράτους με τα τυποποιημένα και απρόσωπα ερωτηματολόγια που θέτει προς απάντηση στους πολίτες του και από την άλλη η πολυδιάστατη ερμηνεία του Κόσμου που προτείνεται από τον χώρο της Λογοτεχνίας».Περισσότερα

Δεν είναι Έρνεστ Χέμινγουεϊ, όπως ο ίδιος αναφέρει στο υστερόγραφο της έκδοσης, είναι όμως εδώ παρών ανάμεσά μας, ένας συγγραφέας με γνώσεις που αποτυπώνονται στα γεμάτα έμπνευση βιβλία του. Αδιαμφισβήτητος δανδής της εποχής του με ατελείωτες και επιτυχημένες εκπομπές σε μια τηλεόραση γεμάτη ποιότητα παρά το γεγονός πως ήταν ασπρόμαυρη εκεί στις αρχές του ’70. Θυμάται κανείς τους ανθρώπους, ηθοποιούς, τραγουδιστές που φιλοξενούσε κάθε φορά και τις συζητήσεις μαζί τους. Ο Φρέντυ Γερμανός υπήρξε ένας άνθρωπος πνευματικός, ευφυής, γνώστης της ιστορίας και ένας εξαιρετικός χειριστής του λόγου και της ελληνικής γλώσσας. Σε αυτά ας προστεθεί το αστείρευτο βιτριολικό του χιούμορ, η εγνωσμένη του αξία ως κειμενογράφος και αρθρογράφος, ενώ ως ρεπόρτερ έγραψε τη δική του ιστορία. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω και της συνεχούς του μελέτης ήταν τα βιβλία του, τα μυθιστορήματα/βιογραφίες, στα οποία κάθε φορά σκιαγραφούσε και φιλοτεχνούσε την προσωπογραφία μιας φυσιογνωμίας όπως η Σοφία Τρικούπη εν προκειμένω. Οι εκδόσεις Διόπτρα πολύ ορθά επαναφέρουν στο προσκήνιο αυτά τα τόσο μοναδικά βιβλία, ώστε να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι.Περισσότερα

Αινιγματική περσόνα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, σε όλο το φάσμα της άστατης λόγω της ιδιοσυγκρασίας του λογοτεχνικής του διαδρομής, ο Κάφκα παλεύει με το εγώ του, αντιμετωπίζει τον εαυτό του και αγωνίζεται μέσα του να ορθοποδήσει. Σε όλη του τη ζωή, αναζητά την ευτυχία που μοιάζει με την άκρη ενός νήματος που πασχίζει να πιάσει αλλά όλο του ξεφεύγει γιατί παραπατάει μέσα στους συλλογισμούς του που βυθίζονται στην απώλεια της φύσης του. Στην επιστολή αυτή δεν θα απομακρυνθεί καθόλου από τις εσωτερικές του αναζητήσεις και θα επιχειρήσει, δια μέσου της γραφής, που ήταν και το φάρμακό του σε αυτά που τον κατέτρεχαν, να δώσει λύση στις προσωπικές και ενδόμυχες παλινωδίες του μήπως και ξεφύγει από τους φόβους του και την πατρική φιγούρα που τον έχει στοιχειώσει. Υπάρχει όμως και μια άλλη οπτική σε σχέση με το Γράμμα στον πατέρα, βιβλίο που δεν διάβασε ποτέ ο πατέρας του, Χέρμαν Κάφκα. Είναι ένα χρονικό και ένα ιστορικό θρήνου του ίδιου του Κάφκα, το οποίο και απευθύνει στον πατέρα του για να κατευνάσει την θλίψη που τον κατακυριεύει. Περισσότερα

Ο  Γκυ ντε Μωπασάν, στο βιβλίο του ο Οξαποδώ, γράφει για την συνάντησή του με μια μορφή που αν την εικονοποιούσαμε θα είχε μάλλον την όψη του περίφημου πίνακα Η κραυγή του Νορβηγού ζωγράφου Έντβαρτ Μουνκ. Ο Γάλλος συγγραφέας στέκεται αντιμέτωπος με ένα περίεργο και αλλόκοτο ον το οποίο δυσκολεύεται να προσδιορίσει, ένα ον που τον στοιχειώνει σε κάθε έκφανση της καθημερινότητάς του. Μην ξεχνάμε επίσης το βιβλίο Φρανκενστάιν της Μαίρης Σέλλευ, φίλης του Λόρδου Βύρωνα, η οποία και ήταν ουσιαστικά από τις πρώτες γυναίκες που ασχολήθηκαν με την λογοτεχνία τρόμου. Η Ελίζαμπεθ Γκάσκελ, γνωστή από το μυθιστόρημά της Βορράς και Νότος, είναι μια σημαίνουσα μορφή των γραμμάτων εκείνης της εποχής και ζει σε μια εποχή έντονων διεργασιών στην κοινωνία στην οποία συμμετέχει και είναι μέρος της. Είναι εύλογο λοιπόν μέσα από την παρατήρηση των ανθρώπινων συμπεριφορών αλλά και μέσα από την ολοένα και αυξανόμενη μεταβολή των κοινωνικών καταστάσεων να προβληματίζεται έντονα και αυτό να το μετουσιώνει σε μια νουβέλα, η οποία είναι γεμάτη από απόκοσμες και παράξενες εικόνες, εισάγοντας νωρίς την έννοια της βίας και δη της ψυχολογικής.Περισσότερα