Η έκδοση μας συστήνεται με δύο εισαγωγές, μία πρώτη από τον Τ.Σ. Έλιοτ και μια δεύτερη από την εξαιρετική συγγραφέα Τζάνετ Γουίντερσον. Ο Τ.Σ. Έλιοτ γράφει την εισαγωγή αυτή με αφορμή την πρώτη έκδοση του βιβλίου το 1937 και αναφέρει χαρακτηριστικά: “Το βιβλίο δεν είναι απλώς μια συλλογή ατομικών πορτρέτων ͘ οι χαρακτήρες είναι όλοι σφιχτά δεμένοι μεταξύ τους, όπως είναι και οι άνθρωποι στην πραγματική ζωή, περισσότερο εξαιτίας αυτού που αποκαλείται τύχη ή πεπρωμένο, παρά από συνειδητή επιλογή του ενός για τη συντροφιά του άλλου: το κέντρο του ενδιαφέροντος εντοπίζεται σε ολόκληρη τη σύνθεση που σχηματίζουν, παρά στα επιμέρους συστατικά της”. Τα πρόσωπα της Μπαρνς μοιάζει να ανεβοκατεβαίνουν τον Άδη των επιθυμιών τους και των συναισθηματικών τους εξάρσεων με μία μοίρα ανθρώπινη για την οποία δεν είναι ουσιαστικά ένοχοι.
Η Μπαρνς ακροβατεί ανάμεσα σε Τσέχοφ και σε Φλωμπέρ, ανάμεσα στην σκληρότητα των περιγραφών που περιγράφουν μία πυρετώδη κατάσταση ερωτικής διέγερσης που χαρακτηρίζεται από την σφοδρότατη αντίδραση της Νόρα και από την άλλη τον γιατρό που με φιλοσοφικές ενέσεις ανασύνταξης και υποστήριξης του προσώπου της Νόρας προσπαθεί να δώσει ερμηνεία στην ανθρώπινη εκφραστικότητα, τον πόνο, την υπερβολή, την απάθεια. Ο γιατρός είναι ισότιμος πρωταγωνιστής με την Νόρα και ο διάλογος τους διέπεται από θεατρικότητα, εκεί έγκειται και ο δανεισμός στοιχείων από τους Τσεχοφικούς ήρωες που με τόσο δεξιοτεχνία η Μπαρνς χτίζει για να εξωτερικεύσει και τις δικές της αγωνίες, αυτές που έχουν χαρακτήρα αυτοβιογραφικό. “Είχε τη μοίρα των ανθρώπων που έρχονται στον κόσμο χωρίς τα απαραίτητα εφόδια εκτός από το εφόδιο του εαυτού τους”.
