Ο ήρωας του βιβλίου προσκαλεί τον αναγνώστη να τον ακολουθήσει σε όλη τη διαδρομή της αγωνίας, καθώς με τίμημα την ίδια του τη ζωή διαφυλάσσει ένα μυστικό που μόνο εκείνος γνωρίζει, ενώ δεν υποκύπτει σε απειλές και κατηγορίες. Τιμώντας την μνήμη του αδικοχαμένου Αμερικανού διατηρεί υψηλά το φρόνημά του καθώς και φροντίζει σε κάθε στιγμή να αποδεικνύει την δική του αθωότητα απέναντι σε εκείνους που θέλουν να τον εμπλέξουν σε βρώμικα παιχνίδια. Ο Μπιούκαν στήνει μία υπόθεση αληθοφανή με πολλά στοιχεία εμπνευσμένα από τη θητεία του στο Βρετανικό Κοινοβούλιο και με όπλο τη δεινότητά του στο γράψιμο υφαίνει ένα ξεχωριστό αστυνομικό μυθιστόρημα όπου δεν είναι τόσο η λύση του γρίφου και η εξιχνίαση του εγκλήματος, όσο ο δρόμος προς αυτό που έχει σημασία. Και εκεί ο Μπιούκαν κερδίζει το λογοτεχνικό στεφάνι ελιάς γιατί η αφήγησή του είναι ξεχωριστή και μοναδικά σαγηνευτική.
Σε μία περίοδο όπου ξεπετιούνται αστυνομικά μυθιστορήματα με αμφίβολη αξία και περιεχόμενο, βιβλία όπως Τα 39 σκαλοπάτια, που αν μη τι άλλο ξεπερνάνε τα στενά όρια του αστυνομικού μυθιστορήματος, προσφέρονται για να μας συναρπάσουν και να μας εκπλήξουν ευχάριστα. Έχουν παρέλθει πάνω από 100 χρόνια από την ημερομηνία έκδοσής του και το βιβλίο αυτό με την ατμόσφαιρα που δημιουργεί καταφέρνει και αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη καθώς με όπλο την ιστορία και την πολιτική δράση της εποχής μπορούμε και ξαναζούμε τα συγκλονιστικά γεγονότα των αρχών του 20ου αιώνα. Είναι σαφές πως δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο Guardian το επέλεξε ανάμεσα στα 100 καλύτερα μυθιστορήματα της αγγλικής γλώσσας.
