Το μυθιστόρημα αυτό βραβεύτηκε δίκαια με το βραβείο Πούλιτζερ το 1983 καθώς και με το Εθνικό βραβείο λογοτεχνίας των ΗΠΑ για τη συμβολή του στην αφύπνιση του κοινού και την ευαισθητοποίηση σε σχέση με το θέμα της κακοποίησης των γυναικών και επίσης την ενδοοικογενειακή βία, θέματα φλέγοντα και τα δύο που δεν έχουν πάψει να απασχολούν την κοινωνία μέχρι σήμερα.Η ίδια η συγγραφέας γράφει χαρακτηριστικά στον πρόλογο του βιβλίου: «Κανείς δεν εξαιρείται από την πιθανότητα της συνειδητής σύνδεσης με το Όλον. Ούτε οι φτωχοί. Ούτε όσοι υποφέρουν. Ούτε η συγγραφέας που κάθεται στον αγρό. Στο βιβλίο αυτό κατάφερα να εκφράσω μια νέα πνευματική αντίληψη, μια αναγέννηση των έντονων συναισθημάτων του Ενιαίου Συνόλου που συνειδητοποίησα ότι είχα βιώσει και θεωρούσα δεδομένα όταν ήμουν παιδί […]».