Άλλο ένα από τα διηγήματά του έρχεται στο φως χάρη στις εκδόσεις Άγρα, ένα διήγημα που μοιάζει να γεννιέται μέσα από δύο λογοτεχνικές στιγμές, μέσα από ένα πάντρεμα Τσέχοφ – στο οπισθόφυλλο αναφέρεται το πόσο εφάμιλλο είναι με την Κυρία με το σκυλάκι – και Ντίκενς μιας και η αρχή της ιστορίας μοιάζει πολύ με τον Σηματωρό του μεγαλύτερου παραμυθά όλων των εποχών.Ο Ντίκενς στον σηματωρό και σε κατάσταση ψυχολογικά κρίσιμη χτίζει μια ιστορία φαντασμάτων στοιχειωμένος ο ίδιος από αυτά που βίωσε όντας ο ίδιος επιβάτης σε ένα από τα τρένα που τον πηγαινο-έφερναν μεταξύ Λονδίνου και Γκαντ’ς Χιλλ και ζώντας από πρώτο χέρι το θλιβερό ατύχημα που κόστισε τη ζωή σε δέκα ανθρώπους. Δεν γνωρίζουμε αν ο Ροτ πέρασε ο ίδιος μια αντίστοιχη ιστορία που τον οδήγησε να γράψει κάτι παρόμοιο, ωστόσο έχει ενδιαφέρον πως και ο δικός του ήρωας είναι ένας άνθρωπος των τραίνων. Ξεφεύγει όμως γρήγορα από μια ιστορία που μυρίζει μόνο θάνατο καθώς το ντύνει με ένα έντονο ερωτικό άρωμα και εκεί είναι η ομοιότητά του με τον Τσέχοφ.