Ο Τόμας Χάρντυ παίζει σε αυτό το διήγημα, που έχει τη μορφή ημερολογίου, με τις ευαίσθητες χορδές της ανθρώπινης φύσης. Ο Χάρντυ, στα περισσότερα μυθιστορήματα του, τα οποία ονομάζει ο ίδιος “μυθιστορήματα χαρακτήρα και περιβάλλοντος” πραγματεύεται με σκληρότητα, τιμιότητα και ειρωνεία τις ανθρώπινες ερωτικές εξάρσεις, τα παιχνίδια της μοίρας που επηρεάζουν τον σύγχρονο άνθρωπο πριν έρθει η βιομηχανική επανάσταση και αρχίζει να διαφθείρει όλο και περισσότερο τον ευάλωτο σε πάθη άνθρωπο. Ο Χάρντυ, σε αυτό το διήγημα, όπως και σε άλλα μυθιστορήματα όπως το Tess of the d’ Ubervilles – το οποίο σύντομα θα μεταφραστεί και αυτό από τις εκδόσεις Ερατώ – ή το Far from the madding crowd – το οποίο πρόσφατα προβλήθηκε στον κινηματογράφο -, καταδεικνύει πόσο ο άνθρωπος παρασύρεται από τη δύναμη της επιθυμίας και δυσκολεύεται να την τιθασεύσει.
Στο ημερολόγιο της Αλίσια δε διστάζει να τοποθετήσει τους χαρακτήρες του στο εδώλιο, να τους θέσει ενώπιον των πράξεών τους και να τους ζητήσει να συλλογιστούν για το αξιόποινο των πράξεών τους, να δουν δηλαδή κατάματα τις συνέπειες των αποφάσεών τους. Ο Χάρντυ φροντίζει σε κάθε μυθιστόρημά του να δημιουργεί ένα έντονο στοιχείο που συγκλονίζει τον αναγνώστη, το ίδιο θα πράξει και εδώ ως θλιβερό και απρόσμενο επίλογο όταν όλα δείχνουν να κρέμονται από μία κλωστή. Με μια θεατρικότητα πολύ έντονη, με σκηνές που θυμίζουν πίνακες ζωγραφικής των ρεαλιστών ζωγράφων και τις ηθογραφικές σκηνές τους, ο Χάρντυ διεισδύει στα συναισθήματα, στην αγωνία και στον παλμό όσων διαδραματίζονται μεταξύ των δύο αδελφών, της Καρολάιν και της Αλίσια.
